„Wróżka Zębuszka”: apoteoza obżarstwa (ocena: 4/10 za otyłość)

Aż trudno uwierzyć jakie postawy promuje współczesne europejskie (głównie niemieckie) kino dla dzieci.

Tytułowa wróżka zdaje egzaminy pozwalające obsługiwać prezenty dla dzieci. Wyraźnie jednak nie jest to jej przeznaczeniem. Tymczasem pierwszym zadaniem będzie wizyta u dziewczynki z rozbitej rodzinki, której doskwierają przyrodni bracia.

Motyw połączenia świata magicznego, w tym przypadku wróżek, z realnym, w tym przypadku rozbita rodzina. Najgorzej jest z tytułową bohaterką. Jeszcze jej tuszę można przetrawić (nomen omen), bo czasy gdy bardziej puszyste rozmiary się także promuje. Gorzej że jej otyłość jest efektem niepohamowane obżarstwa, co jest podkreślane w prawie każdej kolejnej scenie. Jak to ma działać na młodego odbiorcę, który pewnie po seansie nie odpuści rodzicom w chęci obżerania się słodyczami. Odrobinę lepiej jest w przypadku bohaterki ze świata realnego. Tyle że zostaje ona zdominowana, a nawet oszukiwana, przez „żarłoczkę”.

W tej sytuacji fakt, że animacja jest kolorowa, może nawet dobrze przystosowana do współczesnego młodego widza, rozpropagowana i szeroko dystrybuowana – to żadne atuty. Bo ewentualna wizyta w kinie to kiepski pomysł dla rozwoju dziecka. A rodzice złapią się za głowę od tej żenady.