„Tylko dla dorosłych” – Nina Majewska-Brown

Okazuje się, że aby znaleźć miłość po czterdziestce trzeba mocno uderzyć się w głowę.

Klara właśnie obchodzi swoje 40 urodziny. Ustawiona życiowo, z dobrą pracą, własnym mieszkaniem, mocno zaniedbała życie uczuciowe oraz starania o pielęgnowanie własnej urody i kobiecości. Zagoniona, pochłonięta codziennością nawet nie pamięta o życiu uczuciowym. Nic dziwnego, że najbliższe koleżanki w ramach prezentu urodzinowego fundują jej zabiegi pielęgnacyjne. Odmieniona Klara może zacząć się podobać mężczyznom. Dodatkowa atrakcja urodzinowa okazała się już zbyt daleko idącym ryzykiem. Klara wyląduje w zupełnie innej rzeczywistości.

Nina Majewska-Brown powieścią o mocnym tytule, i jeszcze mocniejszej okładce, rozpoczyna nową serię. To determinuje pewne ograniczenia. Książka nie stanowi przez to spójnej całości, wydaje się wręcz niedokończona. Ma jednak swój specyficzny styl i swoisty urok.

Autorka bardzo trafnie ukazuje psychikę i problemy swojej bohaterki. Łatwo się z Klarą identyfikować, szczególnie że grupą docelową odbiorców książki są kobiety jej podobne, zarówno wiekowo, jak i pod względem sytuacji materialnej i życiowej. Prosty zabieg czasowy, wielokrotnie stosowany w książkach i filmach, pozwala ukazać głębię psychiki oraz wyzwolić skrywane kobiece namiętności. W końcu co, jak nie zmiana otoczenia, może spowodować zmianę podejścia do życia, przyzwyczajeń i większą otwartość na miłosną, erotyczną przygodę.

Majewska-Brown potrafi oddać specyfikę współczesności, dającej dużą swobodę kobietom. Czasy, gdy samotność jest powszechnie akceptowalna, chociaż zapewne trudna dla kończącej lata młodości dziewczyny. Znakomicie udaje się również oddać realia innej rzeczywistości, ale to już powinno zostać niespodzianką dla czytelnika.

Rarytasem książki są niezwykle pikantne opisy aktów erotycznych. Tak pięknie o odczuwaniu stosunku seksualnego przez kobietę mało kto potrafi pisać. Autorka wprowadza te mocniejsze, jakby zgodne z tytułem, sceny w odpowiednim momencie i potrafi je umiejętnie rozplanować w samej fabule. Przez to wybrzmiewają jeszcze mocniej stając się największym atutem powieści.

Dużo gorzej jest z wykorzystaniem postaci drugoplanowymi. Autorka w pierwszej części książki charakteryzuje przyjaciółki bohaterki, w drugiej zupełnie nie wykorzystując tego potencjału. Jedynie więc protagonistka poprowadzona jest w sposób całościowy przez dwie odmienne czasowo i kulturowo rzeczywistości.

Rozczarowaniem może być także urwane zakończenie. Chociaż należy pochwalić autorkę że nie połasiła się na zbyt oczywiste rozwiązanie. Zapewne jednak losy Klary będą kontynuowane w następnych tomach, zgodnie z powszechną obecnie praktyką tworzenia serii, zamiast pojedynczych książek.

Książka jest lekturą krótką, lekką i przyjemną. Posiada jeden zdecydowanie więcej uroku i jakości literackiej niż podobne gatunkowo pozycje.

#ReadList2019 32/52