„Jak zostałem samurajem”: pies w wiosce kotów (ocena: 6/10)

Słaby tytuł i dziecinne zapowiedzi to zasłona dymna dla kinofilów.

Do wioski kotów zostaje wysłany pies skazaniec jako obrońca i nowy samuraj. Misja cokolwiek straceńcza ze względu na postrzeganie psów wśród kotów, ale bohater nie ma innej alternatywy.

Wszystko wskazuje na prostą animację dla dzieci. Nawet udaną. Bohater jest sympatyczny. Akcja wartka. Animacja kolorowa. Różnice w zachowaniach zwierząt trafione. Razi mało wyszukane poczucie humoru, które jednak również powinno trafić do młodej widowni.

Szybko jednak rodzice, którzy przyprowadzą na seans swoje pociechy mogą się zreflektować. I to nie tylko dlatego, że wojna z kotami to aluzja do tolerancji i absurdów konfliktów międzyludzkich. Bardziej dlatego, że ta animacja jest prawdziwą kopalnią odniesień do historii kina. Im bardziej wyrobiony widz tym więcej odnajdzie smaczków i czytelnych nawiązań filmowych. Do tego dochodzi puszczanie oka do widza i burzenie czwartej ściany. A także ciekawe pomysły montażowe (o ile w animacji można mówić o montażu).

Produkcja nie miała szczęścia i przeżyła zmiany własnościowe w studiach filmowych, pandemię, problemy z dystrybucją. Dobija ją mało trafiony polski tytuł i infantylny zwiastun. A już sama obsada dubbingu oryginalnego wskazuje iż to coś więcej niż banalna historia o zwierzątkach przeznaczona dla dzieci.