Boso po ściernisku – poziom podstawówki (ocena: 4/10)

„Szkoła podstawowa” z 1991 roku w reżyserii Jan Svěráka – nominowana do Oscara, film cieszący się dużym uznaniem i popularnością. Także kolejne produkcje tego reżysera, szczególnie „Kola” nagrodzona Oscara dla najlepszego filmu nie anglojęzycznego, cechowały ciekawe pomysły scenariuszowe i subtelna forma realizacji. Najnowsze dzieło jest tematycznie powiązane z filmem z 1991 roku – budziło więc spore oczekiwanie.

Praga. Okres okupacji niemieckiego. Rodzina ośmioletniego Edego musi opuścić stolicę i przeprowadzić się na wieś. Tam dorastający chłopiec adaptuje się do nowego środowiska. Tematy wojenne zastępuje wspomnienie niecnego czynu jednego z wujków określanego jako Wilk.

Bez dwóch zdań - to najsłabszy film Svěráka. Dzieło kompletnie nieudane. Ubogie w treści, ale także słabe w formie. Nawet do emisji telewizyjnej niespecjalnie się nadające. Powiedzieć, że nuży to nic nie powiedzieć. A nawet irytuje poziomem realizacyjnym. Jedynym pomysłem na zdjęcia jest filmowanie z oddalającego się drona. Kiepskie dialogi nawet nie pozwalają wykazać się aktorom.

W miarę przyzwoicie wypadają jedynie sceny rosnącego napięcia seksualnego, utożsamiane poprzez lekcję pływania i wspólne opalanie z atrakcyjną dziewczyną. To tyle ze scen, które budzą z letargu. No może jeszcze zakończenie, gdy na białych koniach wjeżdżają rosyjscy wyzwoliciele. W ogóle największym rozczarowaniem jest brak wojny w wojnie. Zamiarem powinno być ukazanie dorastania w trudnych czasach. Co prawda to wieś, i okupacja w Czechach może nie była tak drastyczna jak w Polsce, ale mimo wszystko chyba wszyscy żyli działania zbrojnymi, a nie jakąś wydumaną aferą rodzinną.

Scenariusz tego filmu powstał na podstawie autobiograficznej powieści ojca reżysera. Wydaje się, że podszedł on do tematu zbyt osobiście, może nie chcąc naruszać istniejącej narracji. Która jednakże na potrzeby filmu była zbyt skąpa i mało wciągająca.

Plusy: