„Że co? Że jak?”: American gays in Italy (ocena: 1/10 - za tłumaczenie)

Andrzej
13 lip
2 minut(y) czytania

Tłumacz sobie nie poradził.

Para amerykańskich gejów oczekujących na adopcję dziecka wyrusza na rocznicową imprezę do staromodnej włoskiej restauracji.

Początkowo lekka komedia romantyczna dość szybko dryfuje w stronę groteskowej czarnej komedii, z elementami thrillera i pastiszu. Zmiana konwencji jest tak nagła i sztuczna, że nie tylko nie ratuje filmu – wręcz go pogrąża. Kolejne zwroty akcji są tak irytujące, iż oglądania staje się prawdziwą męką.

Film prezentuje adopcję dzieci przez pary homoseksualne jako coś naturalnego i niekontrowersyjnego – co może budzić sprzeciw części widzów. Już samo to podejście odpycha, mimo że początkowo film stara się być lekką komedią romantyczną.

To film bardzo trudny do przetłumaczenia. Najlepszy odbiór mają zapewne Włosi rozumiejący angielski. Polski tłumacz poległ na każdym odcinku: od tytułu, poprzez tłumaczenie wszystkich dialogów (a bohaterowie się nie rozumieją), po kluczowe gry słów. W polskiej wersji językowej ten film jest jeszcze gorszy od oryginału. Oryginał tytuł „I Don’t Understand You” jest kluczowy dla zrozumienia absurdalnej fabuły. Przetłumaczony jako „Że co? Że jak?” tylko pozornie brzmi intrygująco. W połączeniu z tłumaczeniem dialogów polski widz nie ma łatwego zadania, by zrozumieć, co napędza kolejne wypadki.

Jeżeli dopatrywać się jakichkolwiek pozytywów to jest nim kreacja włoskich ról drugoplanowych. Zarówno staruszka, jak i jej syn maczo mają potencjał komediowy. Na tle schematycznych głównych bohaterów to wręcz przepaść. To nie przypadek, że śmieszy jedynie coś bliższego kulturowo.

Film pojawił się w szerokiej kinowej dystrybucji. Na całe szczęście nie został przesadnie dostrzeżony. Zamierzeniem twórców, również pary homoseksualnej, było pewne ocieplenie postrzeganie osób innej orientacji seksualnej, jako dwóch fajtłapowatych bohaterów, którzy wpadają w komedię morderczych pułapek. Ukazanie pary homoseksualnej jako zdolnej do stworzenia rodziny poprzez adopcję dzieci jest przekazem na tyle kontrowersyjnym, że neguję całą produkcję.

Plusy:

komedia tragicznych omyłek
kontrast kulturowy
zwarte tempo
włoskie klimaty kulinarne
drugoplanowe postacie włoskie

Mankamenty:

irytujący bohaterowie
wątek adopcji dzieci przez pary homoseksualne
idiotyczne przejście do konwencji czarnej komedii
brak umiejętności przekazania językowych gagów
tytuł nie oddaje oryginalne intencji twórców

Film polecany dla:

fanów czarnego humoru
zdeklarowanych homoseksualistów
amatorów włoskich klimatów
widzów otwartych na nietypowy humor językowy i absurd sytuacyjny

Twórcy:

reżyseria, scenariusz: David Joseph Craig, Brian Crano
obsada: Nick Kroll, Andrew Rannells, Morgan Spector, Nunzia Schiano, Paolo Romano, Amanda Seyfried, Eleonora Romandini, Giuseppe Attanasio, Jessamine Burgum, Fabio Salerno