„28 lat później”: dystopijna Wielka Brytania (ocena: 6/10 - za zombie)
- Andrzej
- 1 lip
- 3 minut(y) czytania
Minęły prawie trzy dekady od wybuchu wirusa zmieniającego ludzi w zombie, który niemal doprowadził do zagłady Wielkiej Brytanii. Kraj pozostaje pod ścisłą kwarantanną – opuszczony, odizolowany i całkowicie odcięty od reszty świata. Jamie, ocalały z czasów pierwszej epidemii, mieszka dziś w jednej z enklaw kontrolowanych przez służby – strefie przejściowej przypominającej obóz dla uchodźców. Codzienność upływa tam w biedzie, głodzie i ciągłym strachu. Jedyną nadzieją na kontakt z kontynentem pozostaje wąski przesmyk ujawniający się podczas odpływu. W tych trudnych warunkach Jamie samotnie wychowuje nastoletniego Spike’a oraz opiekuje się chorą żoną. Nadchodzi moment, w którym syn musi samodzielnie stawić czoła zombiarskiemu zagrożeniu.
Film nawiązuje do pierwszej części, która stała się klasykiem, ale też do licznych pomysłów pojawiających się w kontekście oczekiwań związanych z ożywieniem gatunku zombie-horroru. Widać pewną serialową manierę, tak naprawdę mógłby być dwoma odcinkami, a końcówka to zajawka kolejnego. Jak wiadomo, powstaje już drugi film serii, pewnie rozrośnie się do trylogii. Docenić należy decyzję twórców o wyborze formy filmowej, a nie – obecnie nadużywanej – serialowej. Szczególnie, że ta konwencja sprawdza się na format dwugodzinnego seansu. Atutem jest ograniczona liczba bohaterów: w pierwszej sekwencji w zasadzie dwójka, w drugiej dwójka plus dwójka drugoplanowych – epizodycznych. Również początek trzeciej sekwencji ma swój urok, mimo pojawienia się liczniejszej grupy postaci. Kolejny film zapowiada się intrygująco, co z pewnością ucieszyło producentów.
Atutem jest dystopijna kreacja świata, ale także sposób jej przedstawienia. Co prawda zombie nie są tutaj najważniejsi, ale także ich postać ukazana niczym zwierzyna łowna, którą trzeba odstrzelić, buduje klimat. Jak chociażby otyłe spasione, nagie postacie. To zasługa charakteryzacji, ale również sposobów kamerowania. Film utrzymany jest w konwencji chaotycznej kamery i szybkiego montażu, jednak realizuje ją perfekcyjnie, nie tylko pozwala widzowi dostrzec wszystkie detale, ale wręcz poczuć, że znajduje się w centrum akcji. Efekty specjalne mają służyć tylko rozwojowi akcji, głównie odstrzelaniu kolejnych zombie, a nie robieniu nadmiernej nawalanki. Wiele jest tutaj smaczków realizacyjnych, niektóre sekwencje nagrano z użyciem kamer w smartfonach – to idealnie wpisuje się we współczesne trendy kulturowe.
Ryzykowna decyzja o uczynieniu trzynastolatka głównym bohaterem została obroniona dzięki znakomitemu castingowi i grze młodego aktora. Aczkolwiek, nie wiadomo, czy udźwignie drugą część. W tej trzyma na swoich młodych barkach cały film. Ma on zresztą mocny wydźwięk rodzinny – to właśnie więzi pomiędzy synem, ojcem i matką budują fabułę. W tle także obserwacje społeczne, jakże charakterystyczne szczególnie, iż w porównaniu do pierwszej części świat doświadczył realnej pandemii.
Zapewne to film skierowany do miłośników kina gatunkowego niż do szerokiej publiczności. Może nawet wyłącznie dla koneserów kina dystopijnego. Dla wielu widzów będzie to produkcja wtórna, schematyczna, przewidywalna, a nawet momentami monotonna. Na pewno jednak wzbudzi wiele dyskusji i odmiennych opinii.
UWAGA: co prawda nie ma sceny po napisach, ale warto na nich zostać ze względu na szybko zmontowane przebitki.
Plusy:
dystopijna wizja świata
kontynuacja kultowej serii
kreacja Alfiego Williamsa
mroczny klimat
ograniczona liczba bohaterów
postacie zombie
aspekty społeczne
walka o przetrwanie rodziny
wyrazistość postaci drugoplanowych
sposób kamerowania
montaż
stonowane efekty specjalne
dopieszczone: charakteryzacja, scenografia, kostiumy
przebitki w trakcie napisów końcowych
Mankamenty:
wątły scenariusz
serialowa kompozycja
przewidywalność
brutalne i odrażające
zarabianie na gotowych pomysłach
Film polecany dla:
fanów dystopijnych wizji przyszłości i postapokalipsy
widzów znających i ceniących poprzedni filmy serii
miłośników horrorów z motywem zombie
osób ceniących kino gatunkowe z elementami thrillera i dramatu
szukających niebanalnej atmosfery zamiast taniej akcji
wielbicieli surowej estetyki i „brudnych” zdjęć filmowych
odbiorców zmęczonych serialami doceniających zamkniętą formę filmową
śledzących twórczość Danny’ego Boyle’a i Alexa Garlanda
młodzieży zainteresowanej bohaterami w swoim wieku, ale w nietypowym kontekście
fanów minimalistycznych opowieści z niewielką liczbą postaci
lubiących kino z elementami społecznego komentarza (izolacja, kwarantanna, epidemie)
ceniących temat rodziny i przetrwania w ekstremalnych warunkach
doceniających nowoczesne zabiegi filmowe, jak nagrania ze smartfonów
zainteresowanych eksperymentalną formą w obrębie klasycznego horroru
osób szukających produkcji wywołujących dyskusję i podzielone opinie
Twórcy:
reżyseria: Danny Boyle
scenariusz: Alex Garland
obsada: Alfie Williams, Aaron Taylor-Johnson, Jodie Comer, Ralph Fiennes, Jack O'Connell, Erin Kellyman, Emma Laird, Edvin Ryding, Robert Rhodes
tytuł oryginalny: 28 Years Later
produkcja: Stany Zjednoczone
rok: 2025
gatunek: thriller dystopijna-zombiarski
polska premiera kinowa: 20 czerwca 2025
dystrybucja: United International Pictures Sp z o.o.
Comments