„The Alto Knights”: wspomnienia emerytowanego gangusa (ocena: 5/10 - za Costello)

Potknięcie na próbie wskrzeszenia klasyki kina gangsterskiego.

Frank Costello – nowojorski mafioso włoskiego pochodzenia – przez lata skrywał swoją pozycję. Gdy jednak zostaje postrzelony przy hotelowej windzie, na jaw wychodzi jego konflikt ze szkolnym przyjacielem.

Filmy o tematyce gangsterskiej zapisały się w historii kina, z trylogią „Ojca Chrzestnego” na czele. Współcześnie jednak ten gatunek stracił na popularności. Próba reaktywacji okazała się takim fiaskiem, że „The Alto Knights” nawet nie pojawił się w kinach. Wcale nie tak łatwo jednoznacznie odpowiedzieć dlaczego tak się stało.

Reżyser Barry Levinson i scenarzysta Nicholas Pileggi sięgają po autentyczne wydarzenia i postacie. Odnosi się do mitu Stanów Zjednoczonych i Nowego Jorku, gdzie europejscy emigranci, często w nielegalny sposób, wykorzystywali stwarzane przez prohibicję, wojnę i rynek narkotykowy możliwości. Historia Franka Costello i Vito Genovese’a to próba refleksji nad siłą przyjaźni i lojalności, zderzonych z ambicją, żądzą władzy i pieniędzy. Opowiadana jest głównie w formie retrospekcji, momentami nawet stylizowana na kino dokumentalne. Wiele scen jest poprawnie skomponowanych i dobrze montowanych. Co ciekawe, lepiej wypadają kameralne, intymne sceny dialogowe niż przerysowane, typowo gangsterskie konfrontacje. Zdecydowanie najgorszym punktem jest finalna scena na farmie, raczej nieświadomie popadająca w groteskę.

Zadbano o odpowiednią kreację epoki. Dopracowano scenografię, charakteryzację, kostiumy, a nawet ziarnistość ekranu. Widać także staranność w odwzorowaniu stylu zachowania postaci i języka epoki. Wisienką na torcie potencjalnego sukcesu filmu miało być zaangażowanie Roberto De Niro, aktora kojarzonego z tego rodzaju kinem, do dwóch głównych ról. De Niro nie zawodzi aktorsko, wcielając się w obie role, zabieg ten nie przynosi spodziewanego efektu – jego postaci brakuje wyrazistych, dynamicznych interakcji, które niosłyby fabułę.

Ale nie De Niro kładzie ten projekt. Film momentami sprawia wrażenie przeładowanego – jakby wszystkiego było trochę za dużo. Potwierdza się stare porzekadło: dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane.. Sprawdza się powiedzenie iż dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane. Film trafia na platformę streamingową, gdzie jest trudno oglądalny. To film zdecydowanie kinowy i brak dystrybucji sprawia iż zostanie bardzo szybko zapomniany. Do tego dochodzi klęska budżetowa, bo jednak kosztował solidne 45 milionów baksów. Mafia by czegoś takiego nie wybaczyła.

Plusy:

• próba reaktywacji klasycznego kina gangsterskiego

• oparta na autentycznych wydarzeniach historia

• stylowa kreacja epoki i dbałość o szczegóły

• charyzma Roberta De Niro

Mankamenty:

• rozczarowująco mało angażująca fabuła

• nadmiar retrospekcji i rozwleczone dialogi

• groteskowa scena kulminacja

• negatywne oceny, brak dystrybucji kinowej w Polsce, porażka budżetowa

produkcja: Stany Zjednoczone

rok: 2025

gatunek: dramat biograficzno-gangsterski

premiera: 21 marca 2025 (bez dystrybucji kinowej)

serwis: HBO Max

• reżyseria: Barry Levinson

• scenariusz: Nicholas Pileggi

• obsada: Robert De Niro, Debra Messing, Kathrine Narducci, Cosmo Jarvis, Matt Servitto, Michael Rispoli, Robert Uricola, Frank Piccirillo, Louis Mustillo

obejrzane w poniedziałek 9 czerwca 2025 roku, po godz. 22:00 (po powrocie z Torwaru z koncertu Lary Fabian) na serwisie HBO Max