„Pati i klątwa Posejdona”: jak mysz z kotem (ocena: 6/10 – za Zeusa)

Jak kotem ojcem teatromanem, a myszka córką podróżniczką - to problemy wychowawcze murowane.

Kot Sam przygarnia myszkę Pati i wychowuje ją nadopiekuńczo. Problem w tym, że kot hołduje żywot stateczny, a jego pasją jest teatr. Tymczasem myszka marzy o podróżach i przygodach – także tych niebezpiecznych nieakceptowanych przez jego ojczyma.

Punktem wyjścia jest motyw nadopiekuńczego wychowania. Przy skrajnie różnym podejściu do życia, jakże charakterystyczna sytuacja na linii rodzic-dziecko. W dodatku gatunkowa nienaturalność – kto by pomyślał że kot zaopiekuje się i to w sposób tak troskliwy myszką. Gdy do tego dochodzi zewnętrzna okoliczność – potrzeba ratowania lokalnej społeczności, niechybnie przychodzi ojcu ulec dziecku.

Atutem jest sympatyczna, pomimo braku pokory i pewnej dozie nieposłuszeństwa, myszka - jako główny bohater. Do tego dochodzi bardzo ciekawy motyw obserwacji poczynań bohaterów przez bogów. Oraz wymyślne stwory jakie napotykają w trakcie swoich przygód bohaterowie, Jedyne co razi w tej animacji to kilka zupełnie zbytecznych scenariuszowo kloacznych gagów.

Francuskie animacje nie mają większych szans w dystrybucji, w zalewie atrakcyjniejszych amerykańskich odpowiedników. Ta jednak znalazła swoje miejsce w kinach, i słusznie.

Zalety:

+ sympatyczna myszka

+ aspekty wychowawcze

+ motyw obserwacji przez bogów

+ ciekawe stwory (kraken, cyklopy, robot)

+ wartka akcja

+ kolorowa animacja

Wady:

- mało oryginalne

- ubogie scenariuszowo

- niesmaczne gagi (smarki, wymioty, golizna)

- przydługawe

tytuł oryginalny: Pattie et la colère de Poséidon

produkcja: Francja

rok: 2022

gatunek: animacja przygodowo zwierzęca

premiera: 3 listopada 2023

dystrybucja: Stowarzyszenie Nowe Horyzonty

reżyseria: David Alaux
scenariusz: David Alaux, Eric Tosti
dubbing oryginalny: Kaycie Chase, Christophe Lemoine, Emmanuel Curtil, Michel Tureau, Frantz Confiac