„Opowieści Franka”: zniewieściały dziewięciolatek (ocena: 4/10 - za maczo)

Andrzej
5 cze
1 minut(y) czytania

Franek, Franek – łowca branek.

Dziewięcioletni Franek to chłopiec, który nie pasuje do stereotypowego wyobrażenia „męskiego” dziecka. Ma kręcone włosy, delikatne maniery i wrażliwość, która czyni go obiektem drwin rówieśników. Przez to wpada na pomysł, by podążać za poradami pewnego wyimaginowanego guru maczyzmu, próbując zyskać szacunek będąc bardziej „męskim”.

Pomysł na film mógłby brzmieć ciekawie – krytyka szkodliwych wzorców męskości i próba pokazania dojrzewania chłopca w trudnym społecznym otoczeniu. Niestety, wykonanie pozostawia wiele do życzenia.

Problemy Franka są mocno przerysowane, a jego sposoby radzenia sobie z nimi – delikatnie mówiąc – kontrowersyjne. Sceny takie jak publiczne obnażanie się czy akceptacja drobnych kradzieży mają chyba bawić, ale w rzeczywistości sprawiają wrażenie nieodpowiedzialnych i słabo przemyślanych. Film balansuje niebezpiecznie blisko granicy złego gustu i złego przekazu.

Zamiast być ciepłą, mądrą opowieścią o tożsamości i akceptacji, „Opowieści Franka” próbują być przystępne dla młodzieży, ale kończą jako dość jałowa rozrywka z infantylnym morałem. Trudno oprzeć się wrażeniu, że współczesne europejskie kino familijne coraz częściej zapomina, dla kogo właściwie tworzy i jaki jest podstawowy cel produkcji familijnych. Chrońcie swoje dzieci przed takimi produkcjami!

reżyseria: Johannes Schmid
scenariusz: Sarah Wassermair
obsada: Jossi Jantschitsch, Nora Reidinger, Leo Wacha, Ursula Strauss, Simon Schwarz, Philipp Dornauer, Maria Bill, Rainer Egger, Laurenz Haider