„Air”: buty Jordana (ocena: 8/10 – za NIKE)

Najlepszy draft w historii koszykarskiej NBA.

Producent butów NIKE na początku lat 80-tych ubiegłego wieku nie nadążał za dwójką liderów rynku. O ile w butach do biegania przodował, o tyle na rynku koszykarskim podejmował chybione decyzje. Przy okazji draftu z 1984 roku, który jak się później okazało przeszedł do historii, decydent od koszykówki ma wyjątkowe przeczucie co do jednego z debiutantów i to z zaledwie trzeciej pozycji wyboru - niejakiego Michaela Jordana ...

Sonny, z ramienia NIKE, odpowiada za kontrakty z nowymi koszykarzami w lidze NBA. Ostatnie lata były nieudane, a konkurencja ma w swojej kolekcji czołowe gwiazdy najlepszej koszykarskiej ligi świata. Draft z 1984 roku wydaje się podzielony, a rola protagonisty sprowadza się do wybory trzech graczy z dalszymi numerami celem dywersyfikacji ryzyka. Sama tablica nazwisk jest dla widza ekscytująca. Z jednej strony znajdują się na niej nazwiska Hakeema Olajuwon, Michaela Jordana, Sama Perkinsa, Charlesa Barkleya, Johna Stocktona, z drugiej graczy o których nawet zapaleni kibice koszykówki nie pamiętają. Taki czytelny punkt wyjścia sprawia, że cała historia jest do bólu przewidywalna, ale przez to niezwykle angażująca. Wszyscy wiemy, że przeczucie bohatera jest trafne, a decyzja o wyborze tylko jednego koszykarza strzałem w dziesiątkę. To sprawia iż kibicuje się mu z całego serca, negując postawy sceptyczne. Sprawnie poprowadzona narracja, oddane realia (jakież wrażenie robi oglądanie koszykówki z kaset wideo w czasach gdy każdy może to robić w Internecie), dobrze rozpisane dialogi i przekonujące aktorstwo - sprawiają iż całość jawi się jako jeden z najlepszych filmów okołosportowych.

Klasą w samej sobie jest Matt Damon. Rozgrywa swoją postać w sposób mistrzowski. To taki film, jakby bohater faktycznie przeżywał osobiście całą historię. Stawia zresztą swoją karierę na ostrzu noża. Ciekawostką jest postać Michaela Jordana, którego widzimy głównie w archiwaliach. Natomiast w samym filmie celowo unika się ukazania jego twarzy. Zapewne to wymóg samego koszykarza, który miał wpływ podczas realizacji produkcji.

Dla fanów koszykówki to prawdziwy rarytas. Wiadomo było że ten historyczny draft to świetny materiał na film. Zadziwiająco sprawny reżysersko Ben Affleck, chociaż oszczędny bo to jego pierwszy film od 7 lat, wyciska 120%. Może dla widzów mniej obeznanych z koszykówką wiele smaczków przechodzi bokiem (kto wiedział że NBA wymagało białego obuwia?), ale wciągająca narracja także ich powinna zaangażować.