„Pacifiction”: morski klub nocny (ocena: 5/10 za Polinezję)

Mała wyspa – duży problem.

Życie na małej wyspie toczy się wokół zabaw w nocnym klubie obsługiwanym w skąpych strojach. Nad mieszkańcami wisi jednak wpływ możnych tego świata reprezentowanych przez napływające statki.

Minimalistyczne, klimatyczne kino. Przegadane, a jednocześnie oszczędne w treści. Monotonne, nużące, a z dużym napięciem erotycznym. Propozycja dla wysmakowanego widza. Ale i tak dominuje oddech ulgi w momencie pojawienia się napisów końcowych.

Wbrew pozorom są jednak dynamiczniejsze sceny – wręcz katastroficzne. Na uwagę zasługuje sposób kamerowania i realizacja dźwięku. Gdyby jeszcze ktoś wyciął z całości z godzinę dłużyzn, może powstałby film nadający się do regularnej dystrybucji. Z drugiej może lepiej żeby trwało sześć godzin ..

Zalety:

+ klimatyczne

+ ładnie sfilmowane

+ nastrój erotyczny

+ realizacja dźwięku

+ dla zwolenników kina „artystycznego”

Wady:

- ubogie scenariuszowe

- przegadane

- przedłużone

- niszowa dystrybucja

- mało zachęcający tytuł

rok: 2022

produkcja: Hiszpania, Francja, Niemcy, Portugalia

premiera: 14 kwietnia 2022

dystrybucja: Stowarzyszenie Nowe Horyzonty

gatunek: kino artystycznego niepokoju

nagrody: Cezar za zdjęcia i rolę aktorską

• reżyseria, scenariusz: Albert Serra

• obsada: Benoît Magimel, Sergi Lopez, Lluís Serrat, Montse Triola, Marc Susini