„Drugi Akt”: w restauracji o kinie (ocena: 6/10 - za Dupieux)
oryginalna, meta-komediowa produkcja Quentina Dupieux, która skupia się na grupie aktorów przygotowujących nową produkcję filmową
„M3GAN 2.0”: lala jak ta lala (ocena: 4/10 - za Amelię)
miała potencjał, by być mocnym głosem w dyskusji o etyce sztucznej inteligencji, ale zamiast tego wybrała drogę najmniejszego oporu
„Superman”: dylematy Clarka Kenta (ocena: 7/10 - za kryptonpsa)
Skondensowana fabuła, skupiona na osobistych dylematach Clarka Kenta, współgra z techniczną precyzją i subtelnie dawkowanym humorem
„Utrata Równowagi”: Lady Makbet (ocena: 6/10 - za dyplom)
mocny przekaz o środowisku aktorskim, mobbingu, nadmiernych ambicjach - a wszystko z klasyką Szekspira w tle
„Fenicki układ”: Wes Anderson (ocena: 6/10 - za koszykówkę)
absurdalne podejście do sztuki filmowej ekscentrycznego reżysera - głównie dla jego fanów i smakoszy dobrego aktorstwa
„Szpiedzy”: czarna torba (ocena: 6/10 - za Soderbergha)
szpiegowska intryga poprowadzono dialogowo w kameralnej teatralnej atmosferze, stonowane aktorstwo i montaż
„Próba łuku”: zaginięcie Krzysztofa (ocena: 6/10 - za Thassos)
angażujące tylko do pewnego momentu, dokumentalizowana historia zaginięcia filmowca podczas wakacji z żoną w Grecji
„Mizerykordia”: śmierć piekarza (ocena: 5/10 - za monotonię)
przeciągnięte, monotonne, mało angażujące, surowe, z wyraźną fobią homoseksualną, jedynie tytuł intrygujący
„Follemente. W tym szaleństwie jest metoda”: pierwsza randka (ocena: 6/10 - za myśli)
Spotykają się po raz pierwszy. U niej. On przynosi kwiaty, ona buduje nastrój.
„Pani od Polskiego”: przymusowe deportacje (ocena: 6/10 - za Elizę)
w sercu romantyzm, w głowie pozytywizm
