„Dziwny świat”: syn gej (ocena: 6/10 – za tęczowość)

Trójpokoleniowe spojrzenie na kolorowe różnorodny świat.

Wyizolowana kraina otoczona wysokimi górami. Jeden z mieszkańców, z zapałem podróżniczym i przygodowym, niczym Krzysztof Kolumb, organizuję wyprawę do nieznanego świata. Zabiera na nią nastoletniego syna, którego bardziej fascynuje spokojny tryb życia.

Już pierwsza scena tego filmu odważnie wchodzi w dylematy wychowawcze. Inne postrzeganie rzeczywistości przez rodzica i dziecko. Ojciec zmusza syna do robienia rzeczy, na które nie ma ochoty. Wraz z rozwojem akcji różnice pokoleniowe jeszcze bardziej się komplikują. Kwintesencją całego filmu jest scena gdy dziadek, ojciec i syn/wnuk przy jednym stole grają w grę planszową.

Sama fabuła jest stosunkowo szablonowa i przewidywalna. Dzięki tej prostocie ma jednak swój urok. To w końcu animacja, która nie musi zaskakiwać nowymi rozwiązaniami. Ma przede wszystkim bawić i uczyć.

Z tym pierwszym wszystko dobrze - akcja jest żywa, dużo się dzieje (ale też nie za dużo), bohaterowie są wyraziści, dialogi dobrze rozpisane. Nawet polski dubbing dostosowano do prostoty scenariusza. Animacja dodatkowo jest oszałamiająca wizualnie, a kolorowa wizja tytułowego świata momentami zapiera dech w piersiach.

Problem dotyczy kwestii edukacyjnej. Disney nie darował sobie wątku LGTB. Jest on bardzo stonowany, wręcz wyciszony, nie ma żadnego wpływu na akcję. Tym samym sugeruje jakby różnorodność seksualna była czymś naturalnym. To spotkało się z falą krytyki, nawet cenzury. Zapewne część bardziej kontrowersyjnych rodziców zrezygnowała z wizyty w kinie ze swoimi pociechami właśnie z tego powodu.

Zagadkowa jest bardzo oszczędna promocja tej produkcji. To powoduje fiasko finansowe i brak dochodów, które zazwyczaj podobne produkcje uzyskiwały bez większego problemu. Także w Polsce film przechodzi przez dystrybucję kinową bez echa. Może jak trafi do serwisów streamingowych to wywoła szerszą dyskusję.