„Jutro o świcie”: wypadek w tunelu (ocena: 6/10 za Stolichnaya)

Andrzej
10 mar
2 minut(y) czytania

Minimalistyczny jak islandzkie nabrzeże.

Młodzi kochanki o zachodzie słońca pocieszają się wizją kolejnego dnia, który ma przynieść przełom ich związku. Niestety będzie on niespodziewany i tragiczny.

Jeden dzień z życia młodej kobiety, którą dotyka osobista tragedia. Nawet podwójna – jedna jest na ustach całego kraju, drugą musi skrywać w sobie. Tak jak cały film skrywa uczucia i wymaga wysiłku od widza.

Ciekawym uzupełnieniem są przykłady oryginalnych wystąpień artystycznych. Jedno dotyczy picia wódki do nieprzyjemności. Drugie, udanie ujęte filmowo, wrażenia latania. Wrażliwe dusze artystyczne jeszcze mocniej przeżywają swoje doświadczenia. Jest w tym filmie jeszcze jedna scena jakże wymowna, gdy bohaterka spotyka się z brakiem wyczucia najbliższej sobie osoby.

To minimalistycznie zrealizowany, chociaż jest scena wymagająca rozmachu, trudny w odbiorze, surowy niczym klimat Islandii – film. Dla amatorów takich produkcji, do obejrzenia w salach kin studyjnych. Reżyser jak przystało na fachowca od krótkich metraży oszczędził widzowi czasu, z braku nowym pomysłów nie rozwlekając akcji w nieskończoność, co jest mankamentem wielu innych produkcji realizowanych w tak surowym stylu.

Atuty:

+ ograniczenie akcji do jednego dnia

+ tragizm sytuacji

+ przekonująca główna rola

+ sposób pracy kamery

+ performensy artystyczne

+ dostosowany metraż

Mankamenty:

- maksymalnie minimalistyczne

- trudne w odbiorze

- surowa narracja

- niedopowiedzenia

tytuł oryginalny: Ljósbrot

produkcja: Islandia, Chorwacja, Holandia, Francja

rok: 2024

gatunek: dramat młodzieżowo-osobisty

data polskiej premiery kinowej: 28 lutego 20025 roku

dystrybucja: Aurora Films

festiwale: Cannes, RomeFilmFest

reżyseria, scenariusz: Rúnar Rúnarsson
obsada: Elín Sif Halldórsdóttir (Elín Hall), Katla Njálsdóttir, Mikael Kaaber, Ágúst Örn B. Wigum, Gunnar Hrafn Kristjánsdóttir, Baldur Einarsson