„Dystopia”: braci się nie traci (ocena 5/10)

Włoska produkcja bardziej pasująca do rodzinnego kina sensacyjnego niż dystopijnego SF.

Dwóch nastolatków, utrzymywanych przez podstarzałego rybaka, wyławia z morza ozdobny krzyż. Staje się on pretekstem do aspiracji przynależności do gangu Mrówek dowodzonego przez łysego Nerwusa.

Mroczna wizja przyszłości jest tylko pretekstem do historii dwóch przyjaciół (braci?). Włosi najwyraźniej słabo się czują w kinie SF, zresztą i tak nie mają na to budżetu. Warstwa sensacyjna jest lepsza, bo ma dobre tempo. Najlepiej wypadają interakcje pomiędzy nastolatkami, którzy próbują odnaleźć się w tak trudnym środowisku, nie zatracając wzajemnego zaufania. Ginie niestety ten motyw w chaosie narracyjnym i przesadnie przeciągniętej sensacyjnie końcówce. Razi mierne aktorstwo i mało wiarygodnie rozpisane dialogi. Bohaterowie nie budzą też specjalnej sympatii, bo mogliby jednak odnaleźć bardziej prawą drogę życia.

Były plany, a nawet data dystrybucji kinowej. Ale najwyraźniej dystrybutor szybko zorientował się że to produkt conajwyżej do mało popularnego serwisu vod. Jakiś potencjał był, ale „Brothers in Arms” to to nie jest.