„Wielkie ostrzeżenie”: czas apokalipsy (ocena: 6/10 — za wizje)

Andrzej
12 minut temu
2 minut(y) czytania

Siły zła są zespolone, podczas gdy siły dobra są rozdrobnione.

Cztery historie ludzi, którzy doświadczyli silnego religijnego przeżycia, zmieniającego swoje życie:

1. pielęgniarka Amaya, która asystowała w zabiegach aborcji,

2. nastolatka Emma, która doświadczyła doznania duchowego na młodzieżowym obozie,

3. prowadzący w młodości hulaszczy tryb życia Rick, który przeżył śmierć kliniczną,

4. charyzmatyk Alan, w młodości związany ze światkiem przestępczym.

Dokument jest osadzony na mocnej wierze religijnej, z jasno wytyczoną tezą o apokaliptycznej wizji świata w związku ze współczesnymi trendami. Twórcy prezentują cztery historie osobiste, przeplatając je rozważaniami teologicznymi oraz świadectwami świętych (np. polskiej Faustyny Kowalskiej). Przebija się apel o nawrócenie i opamiętanie. Biorąc pod uwagę formę dokumentu, będzie to apel docierający głównie do tych, którzy już podzielają przedstawione tezy.

Osią narracji są wypowiedzi czterech osób, które doświadczyły zarówno zła (przemoc, aborcja, kradzież), jak i silnego przeżycia duchowego. Początkowo przeplatane wypowiedzi dają chaotyczny obraz, jednak wraz z rozwojem opowieści zaczynają się wyraźniej wyodrębniać i wzbudzać zainteresowanie. Również przeplatające je teologiczne rozważania są interesujące, choć głównie dla osób wierzących – dla wszystkich innych ten film będzie zbyt mało wiarygodny i wyrazisty.

Przyjęto konwencję gadających głów, która jest momentami męcząca. Przerywniki graficzne, takie jak wizja piekła czy kuli ziemskiej, uatrakcyjniają monotonną formułę gadania. Jednak dla krytyków pozostanie ten film topornym dokumentem religijnym.

Dokument znalazł drogę do szerokiej dystrybucji kinowej, w trafnym, pierwszolistopadowym terminie. Jak zawsze w tym gatunku, film znajduje całkiem spore grono odbiorców. Twórcy twierdzą, iż znalazł zainteresowanie również w innych krajach.

„Wielkie ostrzeżenie” ma na celu ukazać kondycję współczesnego świata i przestrzec przed podążaniem drogą grzechu, braku pokory i konsumpcjonizmu.

Atuty:

konkretne przesłanie
ciekawe historie osobiste
religijna baza
spójność przesłania mimo wielości wątków
wiarygodność bohaterów dzięki ich „normalności” i braku gwiazdorskiego szlifu
połączenie doświadczeń (śmierć kliniczna, przestępczość, aborcja) z kanonami religijnymi
czytelne wpisanie się w tradycję katolickich filmów „ostrzeżeniowych”
obecność ekspertów i teologów
emocjonalne momenty
sprawny montaż
postać Świętej Faustyny
szeroka dystrybucja kinowa

Mankamenty:

chaotycznie przeplatane historie
brak alternatywnych interpretacji przeżyć bohaterów
nachalny dydaktyzm
przewidywalność konstrukcji: grzech – upadek – nawrócenie
słabe osadzenie zjawisk w realiach społecznych i kulturowych
przekona tylko przekonanych
gadające głowy

Polecane dla:

amatorów dokumentów religijnych
głęboko wierzących
zainteresowanych ciekawymi ludzkimi historiami
wiernych i teologów
uczestników i animatorów rekolekcji, wspólnot, ruchów charyzmatycznych, katechez
zainteresowanych zjawiskiem doświadczeń z pogranicza śmierci
szukających filmu na religijny seans grupowy (parafia, wspólnota, domowy krąg modlitewny)
przeżywające kryzys wiary
doświadczonych życiowo
resocjalizatorów

Twórcy:

reżyseria, scenariusz: Juan Carlos Salas Tamez
zdjęcia: Allan De Leon
montaż: Rubén Urbina
muzyka: Jorge Ferrón
obsada: Mar Carrera, Cal Butler, Sebastian Kahuna, Luana Colpani, Axel de La Rosa
jako eksperci: Christine Watkins, Jefrey Long, James Blount, Seth Shostak, Ildikó Szöllősi, Daniel O'Connor