„Trzy piętra” –matki, żony i kochanki (ocena 6/10)

Wielopiętrowy dramat rodzinny.

· Pijany syn przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości powoduje wypadek samochodowy ze skutkiem śmiertelnym.

· Mała córeczka pozostawiany pod opieką sąsiada zgłasza dziwne zachowanie staruszka.

· Kobieta rodzi córkę podczas gdy jej maż przebywa za granicą, a bogaty szwagier przysyła prezent urodzinowy.

· Wyzwolona młoda dziewczyna podrywa starszego mężczyznę.

Zazębiające się historie dotyczą osób zamieszkujących tą samą kamienicę. Akcja toczy się w trzech interwałach pięcioletnich. Nadaje to dobre tempo, ale nastręcza trudności narracyjne. Bohaterów jest zbyt wielu, tak samo jak wątków. Jednak każdy z nich jest poprowadzony poprawnie z odpowiednim rozwiązaniem.

Film opiera się na dialogach i stonowanej grze aktorskiej. Przeskoki czasowe i niedopowiedzenia stanowią wzywanie dla widza. Wolne tempo narracji więc jest tutaj korzystnym rozwiązaniem. To film, w którym można wyszukiwać smaczki i powiązania. Ale równie dobrze można się znużyć. Skazany na dystrybucje w kinach studyjnych. Dziwią natomiast tak jednoznacznie negatywne opinie – to dobry, solidny film. Może nie tak pretensjonalny jak lubią krytycy, ale za to bardziej przystępny.