„Podziemie strachu”: piwnica (oceny: Woda 5/10, Ogień 6/10)

Matematyczny horror.

Czteroosobowa rodzina przybywa do nowego domu: robiącego dobre wrażenie, ale tylko na początku. Zatrzaskujące się drzwi do piwnicy i awaria elektryczności doprowadzają do tragedii. Bohaterka musi porzucić swój zawodowy projekt aby ratować najbliższych.

Klasyczny motyw rodziny wprowadzającej się do nowego domu, oczywiście opuszczonego i pełnego tajemnic, nie nastraja pozytywnie. Film jednak operuje na niedopowiedzeniach, dzięki czemu wyróżnia się z tego typu produkcji. Dodatkowo dochodzą matematyczne tropy (nawet Kot Schrödingera). A finałowy suspens jest naprawdę ciekawy.

Metody straszenia opierają się na dźwiękach i przywidzeniach. Zapewne w natłoku tego typu produkcji nic oryginalnego, ale oceniając abstrahując od wymagań co do oryginalności horrorów, do zbyt wielu rzeczy nie można się przyczepić. Może jedynie do niewykorzystanego motywu pracy bohaterki i problemów jej córki w mediach społecznościowych – na to zabrakło czasu, a może pomysłu, aby skierować cały scenariusz w dodatkowe rozgałęzienie.

Nie jest to horror, który powinien zawojować kina. Ale dystrybucja na jednym seansie dziennie to nieporozumienie. Już lepiej w ogólne z niej zrezygnować, bo film z powodzeniem można obejrzeć w warunkach domowych.

Zalety:

+ niedopowiedzenia

+ matematyczny podtekst

+ motyw odliczania

+ wyrazistość bohaterów

+ finałowy suspens

+ realizacja dźwięku