Kameralny, wręcz teatralny film umiejętnie budujący napięcie. Zrezygnowano z efekciarstwa – w zamian precyzyjnie rozpisano dialogi, które prowadzą narrację niczym szachową rozgrywkę. To słowo, a nie obraz, stanowi główne narzędzie dramaturgii. 

Jeden z najważniejszych ludzi współczesnego świata: skuteczny polityk czy zbrodniarz i morderca?

Już samo dotrwanie do napisów początkowych to wyzwanie – a co dopiero do końcowych. Paradoksalnie to właśnie finałowa sekwencja zawiera jedyne ślady scenariusza. Tego właśnie najbardziej brakuje tej produkcji, która miano „filmu” nosi raczej na wyrost.

kino więzienne

urojenia, czy spisek?

baśniowe, ale mroczne i mało mądre kino familijne

Mało zrozumiała impresja filmowa.

seks + alkohol + taniec = Brazylia

akcja sensacja

co za dużo to niezdrowo