„Vinski i pył nieśmiertelności”: Finski (ocena: 5/10 – za znikanie)

Skandynawskie kino familijne poruszające trudny problem dorastania w wątpliwy edukacyjnie sposób.

Bohater jest nastolatkiem, nielubianym w szkole, wychowywanym przez samotną matkę. Gdy pojawia się w jej życiu adorator, chłopak niespodziewanie odkrywa w miejscowej aptece płyn o magicznym działaniu.

Nie jest to film dla młodego widza – zbyt wątpliwy edukacyjnie, a tym bardziej dla dorosłego – bo dla odmiany infantylny. Główny bohater jest mało sympatyczny. A dorośli albo naiwni, albo przebiegli. Trudno więc komukolwiek polecać, szczególnie że motyw niewidzialności był już wielokrotnie w kinie młodzieżowym dużo lepiej wykorzystywany.

Współczesne kino młodzieżowe szuka sposobów opowiadania o trudnych aspektach wychowania i dorastania. Takim z pewnością jest motyw braku jednego z rodziców. Tylko gdy matka przedstawiona jest jako naiwna kobieta nie podołająca zadaniom wychowawczym to trudno mówić o jakimś pozytywnym edukacyjnie przesłaniu.

Na całe szczęście wpychane na siłę do polskiej dystrybucji tego rodzaju kino nie spotyka się z jakimkolwiek odbiorem publiczności. A frekwencja na seansach ogranicza się do przypadkowych widzów.