„The Twin”: bliźnięta z lodu (ocena: 5/10)

Żałoba w przygnębiającej scenerii Finlandii.

Po tragedii rodzinnej – śmierci jednego z bliźniaków, rodzina zaszywa się w starym domostwie w skandynawskim klimacie.

Trudno zaangażować się w historię rodziny, która decyduje się po tragedii rodzinnej udać w miejsce przygnębiające i depresyjne. W dodatku żyjący bliźniak dostaje pokój z malutkim okrągłym okienkiem, aż się prosi o załamanie po śmierci brata bliźniaka. Interakcje pomiędzy członkami rodziny są bardzo słabo zarysowane. Zmarnowano potencjał młodego chłopaka (zazwyczaj w horrorach eksploatowany bohater), który głównie się gubi i jest poszukiwany. Na uboczu jest również mąż – który stoi za całym tym głupim pomysłem z przeprowadzką. Narracja prowadzona jest z punktu widzenia matki, co też miało dużo większy potencjał.

Film próbuje budować nastrój niedopowiedzeń i tajemniczości. To ten horror, w którym groza czai się za ekranem, często w snach, czy przywidzeniach bohaterów. Tylko, że niewiele z tego wynika. A nawet jak ktoś doceni suspens to większość widzów wcześniej się solidnie wynudzi. Co ciekawe w pewnym momencie fabuła mogła pójść w ciekawą stronę, znaną z książki „Bliźnięta z lodu” – ale nie wiadomo czemu ten kierunek zostaje zupełnie nie pociągnięty. Twórcy poprzestają na ogranych motywach, znanych z podobnych tego typu produkcji.

Na uwagę zasługuje praca kamery. Wiele ujęć jest bardzo ciekawych (chociażby scena na huśtawce). Ale niestety nie nadąża za tym fabuła. W efekcie film nie trafi ani w gusta amatorów horrorów, ani bardziej ambitnych produkcji. Można go bardziej zaliczyć do gatunku nastrojowych thrillerów, czy po prostu dramatu rodzinnego. Ale nie o to chodzi aby główną zagwozdką była przynależność gatunkowa. Zachęcić może natomiast pochodzenie – w końcu przyzwyczajeni do amerykańskich produkcji, warto zapoznać się ze skandynawskim pomysłem – szkoda tylko że naśladuje