„Hazardzista” – sadysta (ocena 6/10)

Jak się niespodziewanie okazuje nie jest to film o wygrywaniu w kasynie.

Bohater nauczył się liczyć karty (co ważne: w więzieniu). Umożliwia mu to przechytrzyć system kasyna. Wiedząc jednak o ryzyku wpadki oszczędnie korzysta z tych możliwości: wygrywa mniejsze stawki, zmienia miejsca gry. Pewnego dnia napotyka na swojej drodze młodego chłopaka wyraźnie zainteresowanego jego przeszłością.

Zarówno tytuł, jak i początkowa sekwencja tłumacząca sposób na ogranie kasyna wskazuje na zupełnie inny film jakim się staje. Tematyka nadużyć w przesłuchiwaniu więźniów stałą się popularna po ujawnieniu sposobów stosowanych przez amerykańskie władze w więzieniu Guantanamo. Nikt jednak nie zwrócił jeszcze uwagi na losy i psychikę prześladowców – w końcu obywateli demokratycznego, cywilizowane świata.

Film zawiera wnikliwą próbę wejścia w ukazywanych bohaterów, nie tylko głównego, ale także dwie postacie drugoplanowe. Ta wnikliwość zabiera jednak produkcji tempo i atrakcyjność narracyjną. Szczególnie, gdy ktoś oczekiwał (po zwiastunach, plakacie, tytule) filmu bardziej rozrywkowego. Ten bardziej się spodoba fanom kina trudniejszego, mniej oczywistego. Zwrócą uwagę na utrzymany klimat (operowanie ujęciami, kolorami, montażem, ścieżką dźwiękową) oraz wysmakowane role aktorskie.

Plusy:

+ wolta gatunkowa

+ dokładna charakteryzacja bohaterów

+ stonowany klimat

+ dopracowane dialogi

+ aktorstwo

+ mocne retrospekcje

Minusy:

- monotonna narracja

- brak pomysłu na rozwinięcie

- surowe, przygnębiające