„Piosenki o miłości” – Jaroszyński (ocena 5/10)

Czarno-biała debiutancka reżysersko realizacja: o muzyce, tworzeniu i stosunkach międzyludzkich.

Szukający swojej drogi twórczej syn znanego aktora spotyka młodą, skromną kelnerkę wykazującą umiejętności tworzenia pięknych piosenek o miłości.

Rozpoczyna się od sceny benefisu znanego aktora, jakby na podkreślenie iż to produkcja o procesie artystycznym. Zestawienie dwóch jakże różnych postaw: artysty niespełnionego mało twórczego i niepozornej dziewczyny pełnej pomysłów, ale bez większych aspiracji artystycznych. Potencjał tego zestawienia miłosnego nie został jednak wykorzystany: sam scenariusz jest wątły, postacie mało wyraźne, fabuła monotonna.

Dużo lepsze wrażenie robi warstwa realizacyjna. Przy pomysłowym montażu film nabiera kolorytu – i to dosłownie. Odznacza się głównie wciągającą ścieżka dźwiękową.

Film debiutującego reżysera (debiutanckie błędy są wyraźne, ale jakby pomijane przez recenzentów) został stosunkowo szeroko rozpowszechniony. Jako propozycja dla multipleksów to jednak zbyt kameralny film. Dla wielu będzie rozczarowaniem i pytaniem cóż to znowu recenzenci w tym pretensjonalnym dziele widzą.

Plusy:

+ pomysły montażowe

+ ścieżka muzyczna

+ pozytywne recenzje

Minusy:

- wątły scenariusz

- monotonne

- nieprzekonujące kreacje głównych bohaterów