„Amatorzy”: Biuro Rzeczy Osobistych (ocena 5/10)

Szekspir w wykonaniu teatralnej grupy niepełnosprawnych.

Aktorzy skupieni jako Biuro Rzeczy Osobistych (nie Znalezionych jak myli się telewizyjna prezenterka) wygrywają konkurs teatralny. Nagrodą jest możliwość udziału w spektaklu z popularnymi aktorami. Wymogiem jest jednak wystawienie sztuki Szekspira. Być albo być …

Takie filmy żeby spełniały swoją rolę muszą budzić empatię do niepełnosprawnych bohaterów. A nie zażenowanie. W tej produkcji nie udało się tego osiągnąć. Chorzy nie radzą sobie z wymową, trudnym tekstem, stosunkami międzyludzkimi (absurdalnie niemiła scena podczas programu telewizyjnego). Ogólnie nie radzą sobie w życiu, a wcale w przypadku niepełnosprawnych tak nie musi być. W dodatku ich reżyser ogląda się za popularną aktorką, momentami zostawiając ich samym sobą. Także więc wprowadzenie tematów społecznych – popularność aktorów, celebryci, powierzchowne traktowanie sztuk teatralnych, postrzeganie niepełnosprawnych (zobrazowane notorycznym myleniem nazwy grupy i narzucaniem im repertuaru) nie wypadają na miarę swojego potencjału.

Często podobne realizację się udają (nawet w polskim kinie – ostatnio „Sonata”). W tym przypadku życie samo zweryfikowało ambicje twórców. Film praktycznie nie zauważony przeszedł przez kinową dystrybucję, a do serwisu Netflix pasuje jak pięść do nosa – widać rękę niedoświadczonego dystrybutora. Kilka dobrych recenzji i szczytne przesłanie niewiele pomagają. Widoczna jest przesadna teatralność oraz brak głębszego przemyślenia scenariusza, może dlatego iż film stworzono rekordowo szybko na dwóch tygodniowych posiadówkach.

Plusy:

+ zaangażowanie znanych aktorów (Gąsiorowska, Solarz, Dymna, Kowalewski)

+ teatralne teksty Szekspira

+ spostrzeżenia społeczne (aktorzy, celebryci, opinia publiczna, postrzeganie niepełnosprawnych)

+ tatuaż Gąsiorowskiej

Minusy:

- bohaterowie budzą zażenowania

- marny scenariusz

- kiepskie dialogi

- nie przekonujące postacie niepełnosprawnych

- brak luzu i poczucia humoru

- męcząc filmowo teatralność