„Sonic. Szybki jak błyskawica” – mimika Sonika (ocena 7/10)

Niezwykle sympatyczne do oglądania kino, ale nie we wszystkich scenach dla młodzieży.

Sonic urodził się na planecie, którą przebiegał w 2 minuty. Zmuszony do jej opuszczenia trafia na Ziemię, gdzie musi się ukrywać. Upodobał sobie życie rodzinne peryferyjnego policjanta o polskim nazwisku Wachowski, którego obserwuje z ukrycia.

Sama fabuła jest prostolinijna, aczkolwiek wtórna i przewidywalna. Pewnie dla wielu fanów komiksu może być rozczarowaniem. Ale ogólnie trzyma się przyjętej konwencji i nie przeszkadza w dobrej zabawie. Zapewnia ją sam Sonic, którego pomysły i kreatywność, a przede wszystkim mimika, są wystarczająco zachęcającym elementem tej produkcji.

Dużo gorzej jest z postaciami ludzkimi, szczególnie zły charakter dodatkowo przerysowany przez Jima Carreya może rozczarować. Film opiera się jednak na interakcjach ziemskiego kosmity i w tych wypada nadspodziewanie dobrze, chociaż co oczywiste czerpie garściami z tego rodzaju produkcji („E.T.”, serial „Alf”).

To porządnie zrealizowana produkcja: udało się połączyć efekty specjalne z wersją fabularną. Ogląda się z przyjemnością, chociaż efekty w kinie 4DX - 50 zł za bilet w Warszawie, z pewnością nie są współmierne do ceny.

Wątpliwości można mieć natomiast do odpowiedności niektórych scen, w filmie przeznaczonym jednak dla młodej widowni. Nie jest to produkcja wybitnie edukacyjna i jak ktoś zabierze swoje pociechy, to może się będzie dobrze bawił, ale po seansie musi się liczyć z dociekliwymi pytaniami.

Zalety:

+ zabawne

+ dobrze zrealizowane (dźwięk, muzyka, ujęcia, montaż)

+ świetna mimika Sonika

+ udane połączenie efektów specjalnych z produkcją fabularną

Wady:

- słaby czarny charakter, kiepska rola Carreya

- dużo scen nie dla młodzieży

- przewidywalne

- kontrowersyjne dla fanów oryginalnej gry wideo

- kiepskie w 4DX