„Opowiadania” – Jarosław Iwaszkiewicz

Koszmar licealistów, a rozkosz dla amatorów plastycznych opisów. Cztery opowiadania

– jednego z najwybitniejszych polskich twórców XX wieku.

Panny z wilka

Były nauczyciel przyjeżdża po latach do swoich uczennic. Odżywają miłosne wspomnienia, mimo że podlotki wyrosły już na dorosłe, ukształtowane kobiety.

Brzezina

Do mieszkającego w głębi lasu mężczyzny przyjeżdża śmiertelnie chory brat, który narusza jego intymność grą na pianinie.

Matka Joanna od Aniołów

Ksiądz egzorcysta przybywa do zakonu podejrzewając opętanie diabłem zakonnic, ze szczególnym uwzględnieniem matki przełożonej.

Bitwa na równinie Sedgemoor

Bitwa o kolosalnym znaczeniu dla Brytanii z punktu widzenia poświęcenia młodej dziewczyny.

Cztery jakże różne tematycznie i stylistycznie opowiadania. Iwaszkiewicz oddaje klimat sentymentalny, rodzinno-braterski, religijno-satanistyczny i wojenno-historyczny. Taka różnorodność świadczy o mistrzostwie autora, który słowem potrafi dopasować się do różnych klimatów. Same historie może są banalne, ale styl budowania obrazu świata ukazuje klasę pisarską.

Największą szkodę takiej literaturze robią obowiązkowe lektury szkolne. Nakazywanie czytania tego typu literatury młodzieży tylko zniechęca ich do czytania książek w dorosłym życiu. Do Iwaszkiewicza trzeba samemu dojrzeć i rozkoszować się językiem, a nie czytać pod przymusem i presją czasu.

Popularność umieszczonych w tomiku kolekcji arcydzieł literatury XX wieku opowiadań potęgują znakomite adaptacje filmowe: „Panny z wilka” i „Brzezina” Andrzeja Wajdy, „Matka Joanna od aniołów” Jerzego Kawalerowicza.