„Lena i śnieżek”: lwiątko (oceny: Woda 6/10, Ogień 5/10)

Jak zwierzątko sympatyczne to i kino familijne godne polecenia.

Dwóch przemytników gubi klatkę z małym lwiątkiem. Zwierzątko odnajduje nastolatka.

Główna bohaterka ma problemy z adaptacją do nowego środowiska. Jąkająca się, wychowywana przez ojca, skryta w sobie. Zwierzęta pozostają jedynymi przyjaciółmi: pocieszny piesek okazuje się zbyt małym problemem, małe lwiątko to już prawdziwe wyzwanie, które trzeba ukrywać przed otoczeniem.

Sztampowy pomysł na scenariusz, który jednakże wielokrotnie się sprawdzał. W tym przypadku nagromadzenie postaci negatywnych (przemytnicy, rówieśnicy) jest odrobinę zbyt duże, aby utrzymać edukacyjność przekazu. Także bohaterka nie wzbudza większej sympatii, i to nie tylko dla tego że się jąka, ale jest irytująco nieporadna.

Kluczem do powodzenia tego typu historii jest sam zwierzak. Pocieszne małe lwiątko wzbudza sympatię. Jednak nie jest ono zbyt często dominujące na ekranie. Brutalny świat ludzi dominuje i stanowi w przypadku tego typu produkcji mankament.

Produkcja jest zrealizowana zgodnie ze standardami kina familijnego. Nie przyłożył się polski twórca dubbingu, który mocno irytuje. Nie jest to główny problem, ale może przechylić szalę stosunku do tego filmu. To film bardziej dla nastolatków, którzy może nie odnajdę tylu wątpliwości co ich rodzice.