„Aida” – ludobójstwo w Srebrenicy (ocena 7/10)

Wciąż niezagojona rana wojny na Bałkanach. To film hołd dla ofiar i bliskich pomordowanych.

Po zajęciu przez Serbów Srebrenicy bośniacka ludność w obawie o swoje bezpieczeństwo szuka ratunku. Baza ONZ nie może przyjąć wszystkich chętnych. Miejscowa tłumaczka próbuje ratować swoją najbliższą rodzinę.

Narracja prowadzona jest z punktu widzenia ofiar. Jednoznacznie oskarża siły ONZ o bierność. A Serbów o perfidny podstęp i krwawą zemstę. Ta jednostronność stanowi pewną wadę, ale wytłumaczalną z punktu widzenia roli jaką ten film ma spełnić. Jest on potrzebny aby pokazać światu co wydarzyło się w pozornie cywilizowanym kraju. I jakie są konsekwencje nienawiści rasowej.

Nie jest łatwy w odbiorze. Forma paradokumentalna, pozornie mało angażująca. Przebija się głównie odgrywająca pierwszoplanową rolę Jasna Đuričić. Co ciekawe fakt przewidywalności (zapewne niewielki procent widzów nie wie jak to się skończy) sprzyja w odbiorze, bo wiadomo że to wolne tempo jest uzasadnione.

Film budzi duże emocje, pokazywany na festiwalach, ale także w szerokiej dystrybucji. Tym samym spełnia swoją rolę, aby jak najszerzej pokazać wydarzenia które doprowadziły do niewyobrażalnej w cywilizowanym świecie zbrodni. Czy to ulży poszkodowanym, czy to zapobieże podobnym sytuacjom w przyszłości. Raczej wątpliwe.

Plusy:

+ hołd dla ofiar ludobójstwa

+ paradokumentalna forma

+ dominująca na ekranie Jasna Đuričić

+ końcowe wrażenie

+ polski wkład

Minusy:

- trudne w odbiorze

- jednostronne