Kochankowie jednego dnia – dziewczyna mojego taty (ocena 6/10)
Czarnobiały, krótki, a męczący film o, chyba, utracie, a może posuzkiwaniu, miłości.
Młoda dziewczyna Jeanne kończy związek ze swoim chłopakiem i załamana jedzie mieszkać do swojego ojca. Okazuje się jednak, że on ma nowa partnerkę, co ciekawsze w wieku bohaterki. Pomiędzy paniami zaczynać kształtować się więź.
Ten film to powrót do Francuskiej Nowej Fali, kina przez wielu krytyków wychwalanego i stawianego jako postęp w historii kina, a w rzeczywistości nudnego, pretensjonalnego, a nawet słabo zrealizowanego. Nie uświadczyć tutaj ciekawych historii, intrygujących dialogów, kreacji aktorskich, czy nawet podkreślania rzeczywistości wyszukanymi kadrami, czy motywami muzycznymi. To kino nudne jak życie. Lepiej spędzić czas na ławeczce pod kinem obserwując rzeczywistość, niż rozkminiać aluzje reżyserów. Tak też jest w tej produkcji wyreżyserowanej przez Philippe Garrel syna znanego francuskiego aktora Maurice’a Garrela. Nawet nie wiadomo o kim, bo że o czym to normalka, ten film opowiada: raz na pierwszym planie jest ojciec, raz córka, raz kochanka. Żadna z tych postaci nie uwodzi widza, nie intryguje, nie przykuwa uwagi. Do tego surowe czarnobiałe kadry. Nudzić się na filmie trwającym ledwie 75 minut to już przesada. Może jedynie początkowa scena rozbierana znamionuje jakiś talent reżyserski.
Ledwo dostrzegalne są tutaj poważniejsze tematy: związek ze starszym mężczyzną, romans z przełożonym, stosunki na linii ojciec-córka, rozpacz po zerwanym związku. Na każdym z tych motywów pewnie mógłby powstać kameralny, ale zgrabny film, ważniejsza jednak jest męcząca narracja nawiązująca do klasyki kina francuskiego. Nudy, panie, nudy. Za które odpowiada aż czworo scenarzystów. I do tego zero poczucia humoru – wręcz grobowo poważnie, nie ma tutaj wbrew zapowiedziom nic z komedii. Kilka komunałów, mądrości – i tyle. Jeszcze irytujący głos z offu, jakby reżyser na ekranie nie potrafił pokazać prostej jak konstrukcja cepa – fabuły.
Zwiastun:
Polska premiera: 4 maja 2018
Produkcja: Francja
Rok: 2017
Gatunek: dramat
Festiwale: Wiosna Filmów
Reżyseria: Philippe Garrel
Scenariusz: Jean-Claude Carrière, Caroline Deruas-Garrel, Philippe Garrel, Arlette Langmann
Obsada: Esther Garrel, Éric Caravaca, Louise Chevillotte
