„Naprzód” – tylko tułów (ocena 5/10)

Z tą animacją jest tak jak z motywem przewodnim – brakuje mu najważniejszej części. Rozumu …

Nastolatek obchodzi urodziny, które nie przebiegają korzystnie. Ale pod koniec otrzymuje magiczny przyrząd umożliwiający ożywienie zmarłego ojca.

Konspekt filmu opiera się na zderzeniu magicznej rzeczywistości ze światem współczesnym. Wstęp ukazuje przemiany jakie zaszły pozbawiając magię wiele ze swojego uroku, począwszy od wynalazku elektryczności po niezwykłe wynalazki pozwalające imitować magiczny świat. Ale żadna współczesny wynalazek nie wskrzesi człowieka A magia? Kto wie.

Pomysł wyjściowy nie był więc zły. A przede wszystkim oryginalny, bo podobnego motywu w tak powtarzalnych lub wtórnych scenariuszach animacji nie było. Niestety scenarzyści wpadają na pomysł zgoła absurdalny psując cały film. Stworzyć fabułę wokół wyczarowanej postaci tułowiu to jakiś chory pomysł – nawet nie ma kontaktu z tą postacią, jedynie coś na kształt alfabetu Morse’a. Cała wyprawa trójki bohaterów traci więc swój urok. Nawet przekomarzania braci na niewiele się zdają. A scenariusz dalej tapla się w mało edukacyjnych motywach, pojawia się na przykład nowy chłopak mamy. Jak animacja trafi do przeżywającego rozwód rodziców dzieciaka to raczej nie będzie odpowiednie.

Sama animacja jest poprawna, aczkolwiek nie wyróżnia się z potoku dobrze zrealizowanych filmów z największych amerykańskich wytwórni. Dzięki zamknięciu kin można wyszperać ten film z oryginalną ścieżką – dużo lepiej bo sądząc po zwiastunach polski dubbing jest jak zwykle przekombinowany i niesmaczny.

Zalety:

+ oryginalność

+ magia kontra współczesne technologie

+ braterska przyjaźń

+ wyraziste postacie

+ dopracowana animacja

+ możliwość obejrzenia wersji oryginalnej

Wady:

- idiotyczny motyw przewodni

- kiepskie dialogi

- słabe poczucie humoru

- nudnawy przebieg fabuły