„Oto my” – autyzm z Chaplinem (ocena 6/10)

Temat tak ciężki, że dawka pozytywnego podejścia jest niezbędna.

Młody autystyczny człowiek broni się przed skierowaniem do specjalistycznego ośrodka.

Autyzm nie jest prostym tematem. Opieka nad chorym jest niezwykle trudna, szczególnie w przypadku najbliższej rodziny. Decyzje oddania pod opiekę często są trudne ze względu na opór chorego. Bohaterów tego filmu wyróżnia wyrazistość. Młody chłopak interesuje się historią kina, uwielbia oglądać szczególnie klasykę Charlie Chaplina. Lubi też makaron i, jak to młody mężczyzna, odczuwa podniecenie na widok kobiecych wdzięków. Ojciec jest wyrozumiały, cierpliwy, ale też ma swoje granice, jak w świetnej scenie z lodziarzem. Twórcy odwzorowują życiowe, realne postawy. Starają się dodać nutkę optymizmu, bo bez niej nie da się sprostać takim wyzwaniom.

To kameralny film, bez większych ambicji frekwencyjnych. Co prawda wiele produkcji o niepełnosprawnych robiła karierę, a nawet stała się klasyką kina jak „Forrest Gump”, to ten film nie ma takich ambicji. Opowiada szczerze, bez fajerwerków. Trafił nawet do polskich kin studyjnych, ale dystrybucję przerwała trzecia fala pandemii COVID.

Plusy:

+ trudny temat

+ szczere

+ wyrazistość bohaterów

+ szczypta optymizmu

+ ojcowska miłość

+ nawiązania do klasyki kina

+ prosty tytuł

Minusy:

- powierzchowne

- zbyt kameralne

- bez wątków drugoplanowych