„Jinpa” – kierowca (ocena 5/10)

Surowe i monotonne – typowe kino azjatyckie. Rodowitego Tybetańskiego reżysera.

Tytułowy bohater przemierza swoją zdezelowaną ciężarówkę bezkresne i bezludne obszary. Czasami jednak znajdzie się autostopowicz, co zaskakujące o tym samym imieniu.

Wszystko można zrozumieć, ale wyróżnienia za szczątkowy scenariusz dla tego filmu na festiwalu w Wenecji – nie sposób. Już choćby dlatego warto się przemęczyć w kinie, aby się przekonać jakie preferencje mają rzekomo europejscy jurorzy. Szczególnie że w rekompensacie za monotonny seans ciekawa muzycznie i tekstowo piosenka podczas napisów finałowych. Ale dla amatorów kina azjatyckiego to wszystko co jest męczące może być atutem. Dziwne tylko, że film pojawia się w polskiej dystrybucji trzy lata po wyprodukowaniu.

Plusy:

+ piosenka finałowa

+ zmiany barw

+ klimat kina azjatyckiego

+ film rodowitego Tybetańczyka

Minusy:

- wątła fabuła

- minimalistyczne dialogi

- niechlujny realizacyjnie

- monotonny

- usypiający

- dystrybucja po trzech latach