Jeannette. Dzieciństwo Joanny d'Arc - musicalowa geneza świętości (ocena 6/10)
Niezwykle specyficzny film. No dobra. Może nie film. Impresja. Eksperyment.
Przyszła Dziewica Orleańska ma 8 lat i prowadzi swoje rozważania religijno-patriotyczne podśpiewując nad modrym strumyczkiem. Kolejne wydarzenia powodują rozwój religijny dziewczyny, aż do podjęcia decyzji o swojej misji dziejowej i potrzebie opuszczenia stron rodzinnych, aby zrealizować wyższe cele.
Forma w jakiej zaprezentowano dochodzenie przyszłej świętej do kluczowej decyzji jest specyficzna. Film jest bowiem zestawem kolejno po sobie następujących scenek muzycznych z wymyślnymi sekwencjami choreograficznymi. Do piętnastowiecznej rzeczywistości wtłoczono współczesne rozwiązania muzyczne: z rockiem, heavy-metalem i rapem. Oprawione jest to w piękną wizualizację z urokami przyrody.
Bruno Dumont – twórca tego dzieła, osoba deklarująca ateizm, po raz kolejny porusza temat religijny. I robi to w sposób bardzo delikatny. Jest w tym nutka groteski, jednakże sama postać Joanny jest przedstawiona pozytywnie, jako dziewczyna targana emocjami, ale przede wszystkim dobrymi chęciami. Jej motywacje oparte są na miłości do Boga, a także do ojczyzny – Francji. Taka patriotyczna postawa zestawiona jest z innymi postaciami, dla których ważniejszy jest święty spokój. A także pacyfistycznego podejścia do religii chrześcijańskiej - pojawiają się sugestie, że jeżeli Bóg nie chce aby Francja obroniła się przed agresją to może osoba religijna powinna zaakceptować porażkę, aby uniknąć dalszego koszmaru wojennego. Joanna jednak otrzymuje czytelny znak, objawienie zaprezentowane w bardzo plastycznej scenie, który uwiarygadnia jej postawę.
Francuski patriotyzm obecny w filmie pozostaje w kontrze do obecnego stanu społecznego w tym kraju. Pewnie dlatego nie specjalnie przypadł on do gustu w szeroko pojętym światku filmowym, a Dumont nie jest już tak traktowany, jak we wcześniejszych obrazoburczych obrazach.
Inna sprawa, że trochę przesadził. Druga faza filmu to już seria powtarzających się motywów, a deklaracje bohaterki o wyjeździe zaczynają być nużące i irytujące. Skrócenie tego filmu o przynajmniej pół godziny wyszłoby na dobre. W pamięci pozostaną jednak przekomiczne sceny wymachującej głową w rytmie pogo - przyszłej świętej i pary zakonnic.
W Polsce, jak przystało na tak specyficzną formę artystyczną, dystrybucją zajęło się Stowarzyszenie Nowe Horyzonty. Światopoglądowo jednak nie jest to dla nich rarytas – zbyt dużo pozytywnego podejścia do religijności i patriotyzmu. Dlatego film szybko znika z ekranów i trudno go będzie obejrzeć w sali kinowej.
Zalety:
różnorodność muzyczna
choreografie
lekkość opowieści
wizualność
Wady:
szczątkowa fabuła
przedłużane zakończenie
Zwiastun:
Tytuł oryginalny: Jeannette, l’enfance de Jeanne d’Arc
Polska premiera: 8 czerwca 2018
Dystrybutor: Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Produkcja: Francja
Rok: 2017
Gatunek: musical, religijny, biograficzny, komediodramat, impresja
Reżyseria i scenariusz: Bruno Dumont
Oparte na „Misterium miłości. Rzecz o Joannie D’Arc” Charlesa Péguya
Zdjęcia: Guillaume Deffontaines
Muzyka: Gautier Serre
Obsada: Lise Leplat Prudhomme, Jeanne Voisin, Lucile Gauthier, Victoria Lefebvre, Nicolas Leclaire
