„Bestia” – Pola Negri (ocena 7/10)

Niema produkcja, która dzięki setnym urodzinom doczekała się profesjonalnej rekonstrukcji.

Pola Basznikow (Pola Negri, czyli Apolonia Chałupiec) – młoda, urodziwa, wiejska dziewczyna z powodu nadmiernych skłonności do hulanek popada w konflikt z rodzicami. Po ucieczce z domu realizuje swoje artystyczne marzenia, ale jednocześnie popada w skomplikowany romans.

Aż trudno uwierzyć jak ten scenariusz sprzed 103 lat jest aktualny. Tematyka marzeń młodego człowieka, wejścia w światek artystyczny, miłość, zdrada i trudne małżeńskie wybory. Nieunikniony konflikt i tragedia jednostki będące następstwem nieroztropnej miłości. Większość spostrzeżeń można wprost przenieść do współczesnych skandali obyczajowych.

Zdumiewać może również poziom artystyczny tego filmu, bądź co bądź powstałego dopiero dwie dekady po wynalazku kinematografii. Tymczasem montaż, kompozycja scen, choreografia, scenografia, kostiumy, a przede wszystkim znakomite aktorstwo biją na głowę wiele młodszych pozycji. Sama Pola Negri swoimi gestami i mimiką potrafi oddać zmieniający się charakter jej postaci. Zresztą to ogólna tendencja w kinie niemym, gdy nie dało się wyrazić swojej postaci w formie głosowej, to aktorzy musieli nadrabiać innymi środkami wyrazu.

Oczywiście dla współczesnego widza taka forma, z bardzo częstymi napisami przerywającymi ciąg narracji może wydać się mało atrakcyjna. Ale to prawdziwy majstersztyk kina niemego. Całe szczęście, że dzięki amerykańskiej karierze Poli Negri udało się jedną z amerykańskich wersji odzyskać i zrekonstruować film prawie w całości, w ponad godzinnej wersji. Można dostać na DVD, ale chwała organizatorom warszawskich pokazów plenerowych za tak ciekawą propozycję.

Plusy:

+ ponadczasowe

+ Pola Raksa

+ aktorstwo

+ choreografia

+ dorobiona ścieżka dźwiękowa

+ zrekonstruowane

Minusy:

- dużo napisów

- specyficzne tempo

- krótkie

Zwiastun: