Gurgacz. Kapelan wyklętych – filmowa klątwa? (ocena 5/10)

Polska Podziemna Armia Niepodległościowa – organizacja powołana tuż po II Wojnie Światowej do walki z komunistyczną władzą, operująca przez trzy lata na terenie małopolski i podkarpacia. Początkowo ukierunkowana na krzewieniu postaw patriotycznych w obliczu represji musiała przerodzić się w działalność zbrojną – powołano pion zbrojny „Żandarmerię”. Dopiero obecnie na fali popularności Żołnierzy Wyklętych rozpoczęto badania historyczne o działalności i walce z komunistycznym reżimem. Jej żyjący członkowie zostali odznaczeni dopiero w 2016 roku, co wiele mówi o tzw. 3RP.

Jezuita Władysław Gurgacz był kapelanem właśnie Polskiej Podziemnej Armii Niepodległościowej. Wspierał wysiłek żołnierzy słowem Bożym i posługa kapłańską. To właśnie Gurgacz po aresztowaniu został wykreowany na głównego bandytę, w ramach nasilenia propagandy przeciwko Kościołowi Katolickiemu. Stracony strzałem w głowę, przez wiele lat zapomniany, obecnie nawet kandydat do wyniesienia na ołtarze.

Zły temat na dobry film? Bynajmniej. Niestety produkcja Dariusza Walusiaka, która dodatkowo wchodzi na ekrany w okolicach Święta Żołnierzy wyklętych, czyli nasilenie dyskusji i kontrowersji zawodzi pod względem realizacyjnym. Przez większość czasu jest to bardzo miałki dokument: wywiady radiowe, oglądanie zdjęć, chodzenie po lesie i szukanie orzełków. Część fabularna dużo lepsza stanowi niewielka część filmu. W zasadzie dopiero w końcówce można poczuć tragizm wydarzeń i heroicznej walki tych niezwykłych ludzi.

Najwyraźniej jakaś klątwa filmowa zawisła nad ta tematykę. Historię Roja jeszcze można było przełknąć jako pierwsza produkcję o Żołnierzach Wyklętych. Ubiegłoroczny Wyklęty był kolejnym rozczarowaniem. A teraz jest jeszcze gorzej. Film Walusiaka co najwyżej nadaje się do telewizji, a i tam może rozczarować. Dystrybucja kinowa to samobójstwo i okazja do szyderczych opinii, oczywiście niechętnego tej tematyce, środowiska krytyków. Lepiej żeby nikt nie zauważył tej pozycji, niż po raz kolejny ma być pamięć o Żołnierzach Wykletych oczerniana. Niestety fatalnie zrealizowany, wręcz nudny momentami i bezbarwny film Walusiaka jest idealnym obiektem do ataku. Nie o to chodzi w kultywowaniu pamięci o tych wydarzeniach. Trzeba robić filmy solidne, a jak nie ma środków (no teraz to raczej powinny być) to lepiej sobie odpuścić.

Odkłamanie historii – TAK, słabo zrealizowane – NIE.

Zwiastun: