„Taśmy Amber Gold: Układ Trójmiejski nie umiera nigdy” – nie ma winnych (ocena 5/10)

Tak spektakularna afera nie ma jak na razie szczęścia do filmów, zarówno fabularyzowanych, jak i dokumentalnych.

Sejmowa Komisja Śledcza odkrywa nowe wątki jednej z największych afer finansowych ostatnich lat. Kto stał za parą skazanych małżonków? Kto opóźniał proceduralne działania niezbędnych służb i organów państwowych? Jaka była rola w aferze syna byłego premiera? Co stało się ze zdefraudowanymi pieniędzmi, wpłacanymi przez omamionymi perspektywami zysków inwestorów.

Nie można odmówić odwagi i zaangażowania. To ważne żeby temat afer i układów charakterystycznych dla okresu 3RP pojawiał się jak najczęściej. Musi jednak mieć odpowiednią formę, przekonującą konstrukcję i zawierać nowe informacje, a może nawet rozwijać powstałe hipotezy.

Niestety film Sylwestra Latkowskiego jest chaotyczny, epatuje fragmentami przesłuchań przed komisją śledczą, stawia wiele tez i hipotez, ale tylko je sygnalizuje. Wiadomo, że afera ma wiele wątków, kontekstów i niewyjaśnionych kwestii. Niestety nie wystarcza sugerować, kto za tym stoi – warto wyjawiać w filmie swoje podejrzenia. Szwankuje również kompozycja filmu – jak ktoś nie wie o szczegółach afery łatwo się pogubi. Dość powiedzieć, że w całym filmie nie ma informacji na jaką wartość zostali oszukani ludzie wpłacające pieniądze w Amber Gold.

Jedynym wątkiem, który rozszerza już znaną wiedzę i jest poprawnie skomponowany to temat udziału w aferze syna premiera. Pojawiają się tutaj nowe wypowiedzi oraz bardzo osobiste, wręcz rodzinne wypowiedzi Michała Tuska.

Latkowski konsekwentnie wykorzystuje atrakcyjną formę dokumentalną: sprawny montaż, ładne widoczki, rzucane oskarżenia i barwne wypowiedzi. Dużo tekstu jest wręcz przedstawianych w formie napisów aby podnieść tajemniczość i wprowadzić atmosferę skandalu. Taka forma może jest atrakcyjna, jednak finalnie staje się pusta w środku. Po obejrzenie filmu więcej się można dowiedzieć z debaty i wypowiedzi po jego zakończeniu – co ostatnio jest częste przy filmach Latkowskiego.

Nie pomaga również zleceniodawca – telewizja publiczna kojarzona jest z materiałami na polityczne zamówienie. A nic tak nie zaszkodzi aferze trójmiejskiej jak uszeregowanie jej w kontekście bieżącego sporu politycznego.

Plusy:

+ odwaga Latkowskiego

+ ujawnianie prawdy u układach i zatuszowaniach

+ wyrazisty wątek Tuska

+ przystępna, atrakcyjna forma, dobry montaż, ładne widoki Gdańska

+ wiele wnosząca debata po filmie

+ profesjonalizm Wasserman

Minusy:

- wrażenie teorii spiskowych

- chaos narracyjny

- brak nowych faktów

- bez pogłębienia hipotez