„Między oczy” – polskie podziały (ocena 8/10)

Trafna geneza polskich konfliktów światopoglądowych w kameralnej scenerii z zaskakującym suspensem.

Dwa małżeństwa, dawni przyjaciele ze studiów, umawiają się po 15 latach braku kontaktów na weekendowy wyjazd do domku na uboczu. Już w trakcie wieczornej rozmowy wychodzą różnice światopoglądowe.

Ukazane dwa skrajne polskie światopoglądowy: prawnik pracoholik, Europejczyk, kosmopolita, ateista kontra rodzinna skrajnie konserwatywna: katolicyzm, nienawiść do Żydów, spiskowe teorie, krytyka uchodźców. Rzutuje to na ich dawną przyjaźń studencką, gdy tego rodzaju tematy nie były w ogóle obiektem rozważań. Z jednej strony oni się zmienili, przyjmując skrajne postawy. Z drugiej spór światopoglądowy w Polsce wszedł na poziom rodzin i przyjaciół. I to jest trafna geneza negatywnych konsekwencji wojny polsko-polskiej. Pozornie początkowo film opowiada się po jednej z tych stron, jednak z czasem przestaje to wyglądać czarno-biało. Aż do zaskakującego suspensu sprowadzającego poglądy do zaścianka kosztem stosunków międzyludzkich.

Kameralny klimat, świetne dialogi, wyraziste aktorstwo, krztyna poczucia humoru. Przykład że dla dobrego kina niepotrzebne są pieniądze i efekty specjalne. Wystarczy pomysł na scenariusz i trafne dialogi. Jeden z najważniejszych polskich filmów ostatnich lat, ale można mieć obawy czy przebije się do opinii publicznej – tak podzielonej sporami światopoglądowymi.

Plusy:

+ ciekawy scenariusz

+ suspens

+ kameralność

+ stonowane aktorstwo

+ geneza konfliktu światopoglądowego we współczesnej Polsce

Minusy:

- skrajności

- przerysowania

- stereotypy

produkcja: Polska

rok: 2020

gatunek: komediodramat

festiwale: Dwa Brzegi

· reżyseria, scenariusz: Piotr Wereśniak

· zdjęcia: Wojciech Oleksiejuk

· muzyka: Andrew Peter

· obsada: Bartek Kasprzykowski, Tamara Arciuch, Bartosz Opania, Dominika Kluźniak