„Ludzki głos” – monolog kobiety opuszczonej (ocena 7/10)

Teatralno-krótkometrażowy eksperyment samego Pedro Almodóvara.

Kobieta rozpacza po utracie ukochanego. Towarzyszy jej jedynie równie cierpiący pies.

Jak przystało na znakomitego reżysera Almodóvar tworzy atmosferę, napięcie, a skompensowana historia jest pełna niedopowiedzeń i tajemniczości. Fantastycznie odnajduje się w tym Tilda Swinton – to dosłownie film jednej aktorki. I psa, który jest ważnym dodatkiem.

Krótki film, ale niezwykle dopieszczony. Czuć klimat hiszpańskiego mistrza reżyserii: pastelowe barwy, charakteryzacja i kostiumy. Teatralność nie ukrywana, a wręcz podkreślana, sposób filmowania jest taki jakby akcja obserwowana była z widowni.

Krótkie metraże mają problem dystrybucyjny. Jednak w tym przypadku udało się wprowadzić film do kin (tuż po ich otwarciu) dodając jako rekompensatę do krótkiego seansu rozmowę z twórcą i aktorką. Można się z niej wiele dodatkowych rzeczy dowiedzieć, jak chociażby fakt że to pierwszy film Almodóvara w języku angielskim. Tłumaczy on też metraż: film ma trwać tyle ile historia, którą opowiada. Ucina tym samym wrażenie, że potencjał był jednak na produkcję pełnometrażową.

Plusy:

+ napięcie

+ Tilda Swinton

+ pastelowe barwy

+ kostiumy, charakteryzacja

+ reżyseria

+ pies

+ dystrybucja kinowa z dodatkiem od twórców

Minusy:

- teatralne

- materiał na długi metraż