Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci – Linda Polman

Kobiety, które zakochują się w skazańcach skazanych na karę śmierci. Wydaje się to ekstremalnie szalony pomysł romantyczny, jednak książka holenderskiej dziennikarki uzasadnia takie postępowanie.

Linda Polman w ośmiu rozdziałach analizuje sytuację więźniów osadzonych w celach śmierci w najbardziej rygorystycznym pod względem egzekwowania wyroków części Stanów Zjednoczonych. To w Houston wykonuje się najwięcej wyroków. Książka obejmuje zarówno historie miłosne, dochodzi nawet do małżeństw, jak i ukazuje szczegóły pobytu w więzieniu, nawet ostatnich posiłków przed egzekucją, a także wątpliwości odnośnie zasadności takich wyroków i spełnieniu wszystkich warunków udawadniania winy.

Zgodnie z tytułem najciekawsze są początkowe fragmenty odnoszące się do kobiet, które zakochują się w skazańcach, często zawierają z nimi związki małżeńskie, a przede wszystkim angażują się w ratowanie ich życia. Z pozoru wydaje się to z punktu widzenia kobiety zachowaniem absurdalnym. Ale z drugiej strony taki kochanek raczej nie zdradzi, doceni miłość i zaangażowanie kobiety – można złośliwie powiedzieć że będzie wierny do końca … życia.

Niestety Holenderka porzuca w kolejnych rozdziałach opisy tych specyficznych związków przechodząc do jednostronnej agitki przeciwko karze śmierci. Ukazując jednostronny obraz rzeczywistości niepotrzebnie zraża do siebie czytelnika, który mógłby mieć cokolwiek inne zdanie. Nawet będąc przeciwnikiem kary śmierci mocno naciągane jest gloryfikowanie skazanych, szukanie ich niewinności, czy też współczucie im trudnych warunków więziennego pobytu. A zazwyczaj ich czyny nie podlegają dyskusji i są tak straszne, że trudno szukać dla nich ratunków. No chyba że jakaś kobieta się faktycznie zakochała.