„La Bolduc” – pieśniarka (ocena 6/10)

Zupełnie niezauważony przez dystrybutorów film o bardzo ciekawej bohaterce, na tle prawdziwych problemów kobiet.

Gdy mąż traci pracę tytułowa bohaterka (właściwe nazwisko to Mary Travers) decyduje się na nagranie płyty z prostymi, ludowymi piosenkami. .

Mary Travers uznaje się do dzisiaj za ikonę prostej, skocznej muzyki z sympatycznymi tekstami. Jej popularność zainspirowała wielu twórców, a może nawet współczesną popularność muzyki masowej.

W filmie ukazano zarówno drogę zawodową, jak i rodzinną. Były one ze sobą nierozerwalnie związane. W tamtym czasach, w końcu nie tak odległych, nie do pomyślenia było aby kobieta zarabiała zawodowo i dysponowała pozyskanymi funduszami. Wątek współżycia z mężem, sfrustrowanym brakiem pracy, popadającym w alkoholizm, jest atutem tej produkcji. Przy okazji powinien być obowiązkowy dla wszystkich frustratek przebąkujących współcześnie o piekle kobiet. Wątek feministycznych ruchów o prawa kobiet został wyważony i przedstawiony obiektywnie.

Udało się oddać atmosferę i klimat epoki – połowy ubiegłego wieku. Dopracowano kostiumy i scenografię. Także gra aktorska jest na przyzwoitym poziomie. Siłą rzeczy tak szeroka biografia jest w wielu aspektach powierzchowna, jak chociażby bardzo ciekawy wątek córki, która chciała pójść w ślady swojej matki. Jednak udane zabiegi retrospektywne pozwalają utrzymać ramy fabuły.

Mało zrozumiałe jest zupełne nie zauważenie filmu. Nie trafił do kin, a nawet do telewizji. Wylądował na mniej popularnej platformie cyfrowej. Może współczesny wojujący feminizm obawiał się takiej produkcji?

Plusy:

+ ciekawa postać

+ muzyka

+ scenografia

+ umiejętnie wplątany wątek feministyczny

+ obraz epoki, także biedoty

Minusy:

- niezauważony przez dystrybutorów

- postać antypatycznego męża

- nie pogłębiony wątek córki