„Gniazdo zła” – rezydencja grozy (ocena 6/10)

Włoski thriller psychologiczny z zaskakującym finałem.

Po wypadku samochodowym dziesięcioletni chłopiec przykuty do łóżka trzymany jest przez matkę w odludnej willi. Dopiero przyjazd rówieśniczki wydobywa z chłopca chęć poznania świata.

Gdy trzeba czekać do ostatniej sceny, żeby zrozumieć kwalifikację jako horror i kwestię pierwszolistopadowego weekendu dystrybucji, to znaczy że jednak pewna oryginalność w tym filmie jest. Jak zwykle europejskie kino podchodzi mniej sztampowo do kwestii grozy. W tej włoskiej produkcji sprowadza się do odosobnienia młodego chłopaka, sparaliżowanego od pasa w dół po zagadkowym wypadku. Stopniowo okazuje się, że prawdziwy koszmarem jest uwięzienie w starym domu - rzekomo dla dobra dziecka.

Film wprowadza kameralność i klaustrofobiczny klimat poprzez scenografię, dźwięk i zaciemnione kadry. Chociaż nie jest również pozbawiony scen w plenerze. Mankamentem jest jednak kompozycja fabuły – mało zrozumiała i przekombinowana. Jak to często bywa – zbyt wielu scenarzystów, w tym przypadku aż czterech, to fiasko narracyjne. Chociaż finałowa sekwencja może usatysfakcjonować widzów, którzy jednak zdecydowali się na horror. Co ciekawe jest również element humorystyczny, z całkiem niezłym żartem jak to świnia chciała uratować chorego konia.

Na uwagę zasługują dobre role aktorskie, w tym przede wszystkim koncert mimiki młodego Justina Korovkin – Włocha, ale sądząc po nazwisko, ale także stylu aktorskim - z rosyjskimi inklinacjami. Polski dystrybutor nie popisał się z tłumaczeniem, jednak w tym samym okresie w kinach był obecny film o tym samym oryginalnym tytule.

Plusy:

+ aktorskie role dziecięce

+ zaskakujący finał

+ klimat

+ scenografia

+ żart o koniu i świni

Minusy:

- nieprzekonująca fabuła

- zbyt monotonne

- słaba kompozycja scenariusza

- nieczytelne aluzje

- spoilerowy polski tytuł