„Bukolika” – siła prostoty (ocena 6/10)

Poruszający dokument o kobietach starszych, skrajnie ubogich, ale jakże bogatych duchowo.

Staruszka Danusia i jej córka Basia żyją w ubogich warunkach bez kontaktu ze społecznością. Za wyjątkiem duszpasterskiej kolędy, czy wizyty kuriera.

Prostota tej produkcji staje się jej atutem. Bohaterki są wizualnie zupełnie nieatrakcyjne. Także ich warunki życia odpychają. Jednak kamera dokumentalna ukazuje urok prostoty, wewnętrzne piękno, błyskotliwość przemyśleń, duchowość życia. A jednocześnie jest nieobecna, nic tutaj nie jest aranżowane czy reżyserowane (przynajmniej tak wygląda).

Film pomimo prostoty operuje ciekawymi środkami przekazu. Uwagę przykuwają ujęcia operatorskie i muzyka. A także otoczka: specyficzne napisy końcowe. Zasłużone wyróżnienie na festiwalu filmów dokumentalnych i zaproszenie na prestiżowy w Locarno, ale do szerszej dystrybucji raczej nie trafi.

Plusy:

+ prostota życia bohaterek

+ duchowość

+ nieobecna dokumentalnie kamera

+ dobór sceny

+ zdjęcia

+ muzyka

+ formuła prologu i napisów końcowych

+ zwierzęta: psy i koty

Minusy:

- nieatrakcyjny dla szerokie widza

- siłą rzeczy minimalistyczny