„Bo we mnie jest seks” – Kalina Jędrusik (ocena 7/10)

Andrzej
22 lis 2021
2 minut(y) czytania

Nie tylko cycki Marii Dębskiej …

Kalina Jędrusik jest uwielbianą w latach 60-tych w peerelowskiej Polsce piosenkarką zaangażowaną w telewizji i na występach gościnnych typu „Barbórka” dla górników. Nowy przełożony urażony męską ambicją podejmuje jednak decyzję o wyrzuceniu artystki z telewizji.

Film skupia się na krótkim i raczej mało znaczącym w karierze artystki epizodzie. Pozwala to skupić się na muzycznej formie, kosztem próby biografii. Wychodzi to produkcji na dobre i pewnie sama Jędrusik chciałaby żeby taki film o niej powstał. Kobieca reżyseria jest nadto widoczna, ale trafia w punkt, nie przekraczając granic feministycznego podejścia. Motywy muzyczne dominują produkcję, momentami nawet siląc się na typowy musical.

Zdecydowanie wybija się w tym filmie wyrazista, a także odważna erotycznie (eksponowany biust) rola Marii Dębskiej. Aktorka świetnie radzi sobie tanecznie i muzycznie. Przykuwa uwagi aż do piorunującego finału.

Pomimo charyzmy protagonistki i świetnej roli Dębskiej, w filmie pojawiają się również znane postacie drugoplanowe. Może nie do końca ich rola w życiu Jędrusik jest wyjaśniona (chociażby związek otwarty w jakim żyłem z mężem i kochankiem), ale ukazuje obraz ówczesnego polskiego środowiska artystycznego.

To kolejna polska produkcja, która sili się na odwzorowanie klimatu PRL. W tym przypadku widać niestety braki budżetowe i skromność lokalizacji. Przez co film ma bardziej teatralny charakter. W niewielkim stopniu oddaje specyfikę gomułkowskiej (chociaż sam Gomułka się pojawia) Polski. Może to w sumie i lepiej, bo Jędrusik i współcześnie byłaby również zjawiskowym fenomenem.

Film nie specjalnie spodobał się krytykom na festiwalu w Gdyni. Ale w kinach z pewnością osiągnie sukces frekwencyjny i zwyczajnie zabawi widzów zmęczonych prawie równie szarą jak za Gomułki polska rzeczywistością pandemiczną.

Plusy:

+ luźna forma

+ kobieca reżyseria

+ zjawiskowa (i odważna) rola Marii Dębskiej

+ dużo piosenek

+ postacie drugoplanowe

Minusy:

- ubogie lokalizacje

- brak pogłębienie stosunków artystki z postaciami drugoplanowymi (związek otwarty)