„Między nami” – trzy pary (ocena 5/10)

Ciekawy projekt filmowy, ale zbyt minimalistyczny.

Trzy pary rozmawiają o swoich uczuciach i związkach odpowiadając na pytania przygotowane przez twórców projektu.

Pomysł ciekawy i dobrze przemyślany. Różnorodnie dobrane pary, z ciekawą przeszłością. Interesujące wypowiedzi. Jedna para z przeszłością i dużą różnicą wieku oraz problemami psychicznymi. Druga z wyzwaniem w postaci wychowaniu dziecka i dużą obawą kobiety o rozstanie, a także ze specyficznym uczuciowo chłopakiem. A trzecia para to obcokrajowcy rodem z Białorusi.

Realizacyjnie jest zbyt statycznie – bo to praktycznie wypowiedzi do kamery, ale za to dobrze zmontowane i rozłożone akcenty. Dzięki ciekawym dialogom trzyma w zainteresowaniu. Może brakuje jakiegoś wypełniacza, muzycznego czy graficznego, jednak należy brać pod uwagę ograniczone możliwości budżetowe. W niektórych momentach można było pomyśleć o lepszym wyróżnieniu poszczególnych par – chociażby zróżnicowaniu scenografii.

Pomysł z pewnością wymagał większego rozwinięcie, bo film wygląda jakby się urwał w połowie. Wyraźnie widoczna jest kobieca wrażliwość reżyserska. Wiele reakcji jest typowym z punktu widzenia podejścia uczuciowego kobiet. Autorka – Dorota Proba zbyt wiele wzięła jednak na swoje barki. Z pomocą i urozmaiceniem innych twórców mógłby powstać dużo ciekawszy produkt filmowy. W takiej formie raczej nie ma szans na coś więcej niż pokazy festiwale, chociaż na warszawskim został dostrzeżony przez jury, chociaż z cokolwiek kuriozalnym, bo covidowym uzasadnieniem:

„W momencie, w którym fizyczna intymność została ograniczona wskutek pandemii, niekonwencjonalne koncepcje związków i miłości są marginalizowanie, a płynne tożsamości seksualne i płciowe podważane lub wręcz brutalnie prześladowane, prawdziwą przyjemnością było spędzić trochę czasu z trzema parami doświadczającymi trudów i radości wiążących się z pozostawaniem w związku. Reżyserka Dorota Proba wprawnie i empatycznie nakreśliła zasady, na których publiczność może wkroczyć do ich życia i zaobserwować mechanikę ich partnerstwa. Film łączy sceny codziennego życia rodzinnego z bardziej ustrukturyzowanymi wywiadami ukazującymi czego trzeba, by zbudować, podtrzymać, lub pożegnać miłość i zaangażowanie”.

Razi również tytuł, który nie oddaje specyfiki projektu, a co gorsza jest taki sam jak innym polski projekt dokumentalny sprzed kilku lat. Łatwo się pomylić, jak się będzie szukało filmu w czeluściach archiwów.

Plusy:

+ pomysł

+ dobre dialogi

+ różnorodność bohaterów

+ intymne

+ kobieca wrażliwość reżyserska

Minusy:

- zbyt skromne

- za krótkie

- brak rozwinięcia pomysłu

- ubogie realizacyjnie

- mylący i wtórny tytuł