„Kacper i Emma w teatrze” – śpiąca królewna (ocena 4/10)

To już piąta propozycja na polski rynek tej antyedukacyjnej serii. Najmniej szkodliwa.

Wizyta dzieci z przedszkola na przedstawieniu „Śpiącej królewny” inspiruje ich do zainteresowania różnym aspektami sztuki teatralnej. Staje się również sposobem na pomoc dzieciom z biedniejszych obszarów kraju.

Twórcy tej serii mają zdolność do ukazywania brzydkiej rzeczywistości. Tutaj nawet kot jest niesympatyczny. Jednak akurat ten film serii ma swoje malutkie plusy, ze względu na szczytny cel działań dzieciaków i przekazanie uroku pracy teatralnej. Nie udaje się jednak uniknąć sugestii seksualnych i żartów o pierdzeniu. W dalszym ciągu jest to więc film, na który ręką boska powinna bronić przed wizytą dzieci.

Problemem jest również narracja, która rozchodzi się bo główny wątek to materiał ledwie na piętnastominutową wieczorynkę. Równolegle więc do wątku teatralnego toczy się motyw polowania na małą myszkę, która zadomowiła się w domu bohaterki. Obrzydliwy jest i kot i pies i papuga gadająca głupie teksty. Dodatkowo kompletnie ten wątek nie ma powiązania i jest tylko wypełniaczem.

Usilne wprowadzania filmów z tej nieudanej norweskiej serii do polskich jest również absurdalne marketingowo. Pojedyncze seanse w kinach studyjnych i tak świecą pustkami. Ale widać ktoś ma z tyłu głowy ideę, aby deprawować dzieci.

Plusy: