Supernova – nagroda za reżyserię (ocena 8/10)
Bartosz Kruhlik - nagrodzony za reżyserię w swoim debiucie. Co to będzie jak każdy kolejny film będzie lepszy?
Słoneczny poranek, wiejska droga. Matka z dwójką dzieci ucieka od męża alkoholika, który z piwem w ręku próbuje ją powstrzymać. Drogą przejeżdża luksusowym wozem facet w garniturze.
Historia oparta jest na autentycznym wydarzeniu, jednak reżyser nie próbuje tego podkreślać. Wprost przeciwnie w pewnym momencie odrealnia akcję, celową ją przerysowując aby ukazać postawy ludzi. Co ciekawe nie ma w tym filmie postaci jednoznacznie negatywnych, każdy ma swoje wady, a są one zarówno konsekwencja tragicznych wydarzeń, jak i postaw społecznych. Dobrze, że reżyser powstrzymuje się od jednoznacznych sądów odnośnie zarówno ludzi na świeczniku, jak i też tych z dołów społecznych. Ukazuje jedynie jak jedno wydarzenie może zburzyć cały ład i doprowadzić do niewyobrażalnych konsekwencji dla jednostki.
W filmie zachowana jest jedność miejsca, czasu i akcji. Wszystko dzieje się w kilka godzin, na wiejskiej drodze, z ograniczoną ilością postaci. To tylko potęguje siłę przekazu. Drastyczność wydarzenia może nie jest ukazana wprost, ale silnie oddziałuje na widza. Nie jest to film, który zachwyci każdego, nas również podzielił. Pokazuje jednak siłę kina, które z prostej historii może stworzyć niezwykle silny, wręcz hipnotyzujący emocjonalnie pokaz.
Może zawodzą jedynie aktorzy, których wiarygodność nie jest do końca silna. Jednak celowo zdecydowano się na mało rozpoznawalnych aktorów. Kiepskie również wydają się dialogi, ale to może być złudzenie – bo takim językiem w rzeczywistości posługują się typowi ludzi z ukazanych środowisk.
Film zyskał poklask na festiwalu w Gdyni. W szerokiej dystrybucji kinowej jednak raczej nie zaistnieje. Znajdą się jednak tacy, jak piszący te słowa, dla których to najlepszy polski film ostatnich lat. Pomimo tych wielu wad budzi bowiem niesamowite emocje.
Plusy
reżyseria
emocje
jedność czasu, miejsca i akcji
kameralność
obiektywna charakterystyka postaci
celne ukazanie postaw ludzkich
zbliżenia operatorskie potęgujące wydźwięk fabuły
powstrzymanie się od politycznej puenty
syndrom linczu
Minusy:
drastyczność
przerysowania
prześwietlone zdjęcia
wiejskie dialogi
forma pasująca bardziej do krótkometrażowej etiudy
przeciętne aktorstwo
niezrozumiały tytuł i motyw finałowy
Zwiastun:
produkcja: Polska
rok: 2019
premiera kinowa: 22 listopada 2019
dystrybucja: Forum Film Poland
gatunek: dramat
reżyseria, scenariusz: Bartosz Kruhlik
zdjęcia: Michał Dymek
montaż: Magdalena Chowańska
muzyka: Endy Yden
scenografia: Radosław Zielonka
kostiumy: Krzysztof Łoszewski
obsada: Marek Braun, Marcin Hycnar, Marcin Zarzeczny, Agnieszka Skibicka, Anna Mrozowska, Michał Pawlik, Paweł Koślik, Dariusz Dłużewski
