Nieplanowane – aborcja (ocena 6/10)

To film niezwykle ważny, pozwalający otworzyć oczy na sprawę aborcji i wiele przekłamań, stereotypów, które pojawiają się w niekończących dyskusjach i sporach. Zrealizowany w stylu przystępnym dla szerszej publiczności, stąd filmowo można mieć sporo zastrzeżeń.

Abby Johnson jeszcze w trakcie studiów zaczęła pracować jako wolontariusz w Planned Parenthood - klinice aborcyjnej wokół której nie ustawały protesty przeciwko zabijaniu nienarodzonych istot. Mamiona typowymi tekstami o prawie kobiet do wyboru uczestniczyła w procederze. Jej nastawienie zmienił dopiero po 8 latach pracy obraz zabiegu usuwania płodu.

Ukazanie prawdy o aborcji jest w wielu środowiskach, także tych związanych z przemysłem filmowym, niepopularne. Stąd taki film zbiera powszechną krytykę. Aż dziw że dostał się do dystrybucji, co prawda wprowadzony w najgorszy dla premiery weekend pierwszolistopadowy. Stwarza to jednak okazję aby stanowić świadectwa dla ludzi, którzy są oszukiwani przez zwolenników dokonywania zabiegów aborcyjnych. Film nawet nie szarżuje ukazaniem drastycznych scen, takie można policzyć na palcach jednej ręki, ale są one wyraziste, gdy widać jak płód broni się przed aborcją, albo jakie bóle kobieta (ta którą zwolennicy aborcji rzekomo „ratują”) przeżywa w trakcie sztucznie wywołanego poronienia. Zadaniem kina jest poruszać wrażliwe, kontrowersyjne tematy z różnych perspektyw. Może ten film jest jednostronny, zostanie wyklęty przez wielu, ale daje możliwość wyrobienia sobie własnego zdanie. Jeżeli przekona chociaż część ludzi, że aborcja jest morderstwem, płód żyje i reaguje, a powszechna propaganda proaborcyjna jest niczym innym jak perfidnym ogłupianiem w celu prowadzenia biznesu – to spełni swoją rolę.

To typowy film oparty na książce. Główna bohaterka jest wyrazista, jednak historia jest opowiadana tylko z jej punktu widzenia. Brakuje wiec szerszego spojrzenia, obiektywności, ale inne perspektywy są obecne w powszechnej propagandzie. Nie sposób jednak w wielu reakcjach nie przyznać bohaterce, czy też na wcześniejszym etapie jej rodzinie - racji. Film ukazuje typowe zachowania i nastawienia dwóch stron konfliktu wobec problemu aborcji. Akurat bohaterka była po obu stronach, więc jej punkt widzenia jest co najmniej ciekawy. Można odkrywać wiele standardowych argumentacji, które pojawiają się w sporach pomiędzy stronami konfliktu. Chyba mało który konflikt jest tak dwubiegunowy, jak ten dotyczący aborcji, charakteryzujący się zupełnym brakiem zrozumienia dla opinii przeciwnej strony.

Pod względem filmowym to prosty film, ukierunkowany na szersza publiczność, stosujący proste zabiegi filmowe. Nawet popularny w kinie motyw sądowy został wykorzystany, chociaż na szczęście w okrojonej wersji. Wiele rozwiązań może razić, jak chociażby często stosowana narracja z offu, jednak nie w wersji artystycznej siła tego film, a w prostym sposobie przekazania widzowi punktu widzenia strony sprzeciwiającej się dokonywanych powszechnie zabiegom aborcji.

Plusy: