Świąteczne przeboje – Wigilia rodzinna (ocena 3/10)

Nawet jeżeli intencje były szczytne – pokazać jaką katastrofą może być wigilijne spotkanie w gronie rodzinnym, to realizacja pomysłu powoduje, że seans jest równie przykrą męką, co wielogodzinne siedzenie przy świątecznym stole.

Typowy spęd rodzinny. Męczące przygotowania, kłopoty już na etapie przyjazdu gości, a potem dyskusje, kłótnie, roztrząsanie rodzinnych problemów. Niektórzy po kilku godzinach chcą jak najszybciej opuścić przyjęcie, ale burza śnieżna im to uniemożliwia.

Jest kilka warunków, które muszą być spełnione, aby taki film się udał. A udawał się wiele razy, czym można tłumaczyć popularność w ostatnich latach takich pozycji jak „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”, czy nasza rodzimą „Cichą noc”. Absolutną podstawą są dialogi – ot one powinny przyciągać uwagę widza, wciągać w historie bohaterów. Ci muszą intrygować, a najlepiej budzić zainteresowanie i sympatie. Niezbędny jest również pomysłowy zwrot akcji, aby podtrzymać tempo akcji opartej na gadaniu. No i jakiś pomysł na końcówkę.

W tej duński produkcji nie ma spełnionego ani jednego warunku. Owszem poznajemy rozterki bohaterów, ale są one, tak jak i same postacie kompletnie obojętne. Choroba, miłość, wzajemne pretensje. Wszystko tutaj jest. Ale podane w niestrawny sposób. Seans zamienia się w prawdziwą mękę, a już pomysły na końcówkę wołają o pomstę do nieba.

Dystrybutor czujnie wprowadził ten film sporo przed okresem świątecznym, bo raczej nie jest dobrą reklamą rodzinnych spotkań przy wigilijnym stole. Lepiej byłoby, gdyby w ogóle nie wprowadzał, bo nie nadaje się on do dystrybucji. Można zrozumieć zafascynowanie kinem skandynawskim, jednak ta produkcja jest nieporozumieniem.

Plusy: