Moja żyrafa – szkoła czy zoo (ocena 3/10)

Kolejna europejska, tym razem belgijska, produkcja przed którą trzeba ostrzegać zarówno młodego widza, jak i rodziców. Dystrybutor Vivarto (czytaj: Niewarto) przechodzi sam siebie.

Rafał to czterolatek zżyty z żyrafą, która przyszła na świat tego samego dnia. Razem dorastają, razem się bawią, razem obchodzą urodziny. Przyjaźń ze zwierzęciem jest o tyle łatwiejsza, że żyrafa mówi ludzkim głosem i lubi chłopięce zabawy – typu gra w piłkę. Przychodzi jednak czas, że chłopiec musi iść do szkoły (to ciekawostka, bo najwyraźniej w Belgii trafia się tam w wielu 4 lat), a żyrafa zostać w zoo. Rafałowi szkoła nie przypada do gustu, ciągle chciałby przebywać na wybiegu w zoo z żyrafą. A jak już się zaprzyjaźni ze szkolnym kolegą – to dla odmiany żyrafa jest zazdrosna i stroi fochy. Nie ma innego wyjścia jak przyprowadzić zwierzaka z długą szyją, jadąc nim niczym na wierzchowca, w szkolne mury. Jakby tego było mało to jeszcze dziadek Rafała pracujący w zoo zakochuje się w nauczycielce Rafała.

Od filmu familijnego wymagamy stosunkowo niewiele: aby był atrakcyjny dla dzieci i żeby miał wartość edukacyjną. Opowieść o przyjaźni z żyrafą jest filmem wolnym, szarym, nieciekawym – trudno aby współcześnie zainteresował nawet najbardziej zdesperowanych, pozbawionych tabletów, młodych widzów.

Jeszcze gorzej jest z warstwą edukacyjną, i nie chodzi tutaj o zupełnie nie potrzebne sceny z wydalaniem przez zwierzaka odchodów. Sam film bowiem uczy, że nie ma nic zdrożnego w uciekaniu ze szkoły, a nawet kradzież za pomocą znalezionych kluczy przechodzi płazem i wszyscy się cieszą, że żyrafa trafia na szkolny dziedziniec po drodze wyjadając ludziom jedzenie z talerzy.

Szczytem głupoty tego filmu jest wątek „dorosły” – jeżeli nauczycielka jest tak głupia jak w tym filmie, to nic dziwnego że dzieci nie mają ochoty chodzić do szkoły.

A to, że można nakręcić mądry film o przyjaźni nawet z nietypowym zwierzęciem udowodnił swego czasu Jerzy Stuhr filmem „Duże zwierzę”. Dla twórców żyrafy nie ma więc żadnego usprawiedliwienia, chociaż akurat ona sama wygląda na sympatyczną.

Zalety: