Paryż i dziewczyna – ani Paryża ani dziewczyny (ocena 3/10)

Złota Kamera na festiwalu w Cannes to złudna rekomendacja. A tytuł może jeszcze kusić. Niestety nie oferuje ani piękna i klimatu Paryża, ani kobiecej urody. Omijać szerokim łukiem! Chyba, że ktoś gustował w filmach francuskiej Nowej Fali.

Paula (niezwykle zaniedbana Laetitia Dosch) rozstała się z chłopakiem i została na lodzie: bez mieszkania, bez pracy, z białym kotem na karku. Roztrzepana wyrusza w podróż po Paryżu, którego tutaj prawie nie widać, aby rozpocząć nowe życie.

Głowna bohaterka irytuje już po kilku minutach filmu i trzeba być kinowym masochistą żeby z zainteresowaniem śledzić jej starania o znalezienia lokum i pracy zarobkowej. Duża w tym „zasługa” Dosch, która gra jakby chciała do siebie zniechęcić każdego, kto nieopatrznie – może zachęcony nagrodą w Cannes, może ładnym plakatem, czy znośnym zwiastunem, wybrał ten fatalny film z kinowego repertuaru.

Rozczarowaniem jest również kompletny brak stolicy Francji, akcja równie dobrze mogłaby mieć miejsce, albo zostać nakręcona w Radomiu. Chociaż może akurat to mazowieckie miasto dodałoby trochę uroku szarej fabule.

Czuć w tym filmie nutkę erotyzmu, ale jak ktoś zobaczy nagą Dosch, ekshibicjonistycznie obnażającą się przed właścicielem mieszkania, to mu się wszystkiego odechce.

Twórców filmu udało się w brzydkim świetle przedstawić nawet kota, które to zwierzęta przecież zazwyczaj ocieplają najbardziej siermiężne produkcje.

Generalnie porażka – i to po całości. Ale w Cannes się spodobało.

Zwiastun: